در گزارش پیلانو مطرح شد؛ مجسمه ای که از یک قتل ناموسی الهام گرفته شد

به گزارش پیلانو، سید رحیم حسینی در رابطه با نمایشگاه تلاطم و آثارش توضیحاتی داد و تصریح کرد باور دارد که این سنگ های سخت به کمکش آمده اند تا احساساتش را به نمایش بگذارد.

به گزارش پیلانو به نقل از مهر، مجموعه ای از مجسمه ها و حجم های سنگی سید رحیم حسینی در نمایشگاهی با نام «تلاطم» این روزها میهمان خانه هنرمندان ایران است. حسینی که دانش آموخته کارگردانی سینما و کارشناسی ارشد پژوهش هنر از دانشگاه هنر است، سالهای زیادی در سینما فعالیت نموده است؛ از دستیاری و برنامه ریزی تا فیلمنامه نویسی و حتی بازیگری و البته کارگردانی فیلمهای سینمایی «نوروز» و «پیک نیک در میدان جنگ» که اولی چندین جایزه فیلمنامه نویسی را برایش به ارمغان آورده است.
حسینی همینطور سابقه مدیریت هنری فرهنگسرای بهمن و معاونت سینمایی سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران و فرهنگسرای ارسباران را هم در کارنامه دارد.
شرایط ساخت فیلم دشوار شده است
سید رحیم حسینی در رابطه با نمایشگاه «تلاطم» به خبرنگار مهر اظهار داشت: مدتی است که به دلایلی ساخت فیلم دشوار شده است و در نتیجه باید دست به کاری می زدم چون احساسات هنری من داشتند به شکلی طغیان می کردند و من نمی توانستم آنها را ابراز کنم. چند سال پیش که از همه بریده بودم و در کارخانه یکی از اقوام مشغول به کار بودم، یک روز اطراف کارخانه که قدم می زدم و مشغول فکر کردن بودم، سنگ هایی آن اطراف دیدم؛ سنگ های رودخانه ای زیبایی بودند. احساس کردم می شود با آنها کارهایی کرد. همانجا سنگ ها را کنار هم چیدم و به شکل ها و فرم های قابل اعتنایی رسیدم. پس از آن روز شروع کردم به جمع کردن سنگ ها. کارم را با سنگ های رودخانه ای آغاز کردم که صیقل خورده اند اما پس از مدتی به سنگ های کوهستانی، آذرین و فسیلی هم پرداختم و دو سال قبل نخستین نمایشگاهم را برگزار کردم.

وی بیان نمود: بازخوردهای خوبی که از نمایشگاه اولم دریافت کردم، انگیزه ای شد برای ادامه این کار. مخاطبان احساسات من را از مجسمه های سنگی درک کردند و همین انگیزه ای شد برای ادامه کار با سنگ ها تا وقتی که باردیگر زمینه برای فیلمسازی فراهم گردد.
حسینی در رابطه با این که چرا از میان ۲۵۰ اثرش تنها ۱۰ مجسمه برای نمایش در چارچوب «تلاطم» انتخاب شده است، اظهار داشت: فضای گالری می توانست امکان نمایش تعداد بیشتری از آثارم را فراهم آورد اما نظر برگزارکنندگان این بوده که نمایشگاه به صورت محدود برگزار گردد و من به نظرشان احترام می گذارم.
برای من مخاطب مهم است
کارگردان فیلم سینمایی «نوروز» در رابطه با محدودیت مخاطبان و تولید یک اثر تجسمی در مقایسه با یک فیلم سینمایی توضیح داد: در دنیای سینما، دست کارگردان برای بیان حرف هایش باز است اما در شرایط فعلی که ساخت فیلم احتیاج به هزینه هنگفت دارد و مسائل حاشیه ای همچون رفتارهای گزینشی، فیلمسازی را دشوار کرده، مهم اینست که بتوانم احساساتم را بروز دهم. برای من مخاطب مهم می باشد و کما این که در این نمایشگاه هم تلاش کردم با مخاطب ارتباط برقرار کنم اما اولویت برایم آن است که بتوانم احساساتم را بگونه ای بروز دهم. برگزاری نمایشگاه و عرضه مجسمه ها تنها راهی است که فعلا پیش پای من قرار دارد و همین مجسمه و حجم سازی است که در خلوت خودم با آنها زندگی می کنم و تلاش می کنم حرفم را بزنم.
در فیلمسازی و در مجسمه سازی تلاش کرده ام به مفاهیم توجه داشته باشم؛ مفهوم گرایی من را به انتخاب عناوین کشانده و البته بعضی از دوستان و مخاطبان به من گفته اند که اگر برای این آثار اسم انتخاب نمی کردم، ذهن ها محدود نمی شد و آنها می توانستند برداشت های دیگری هم داشته باشند وی ادامه داد: اگر نمایشگاه برگزار می کنم و فعلا به سنگ رو آورده ام به این معنا نیست که فیلمسازی را رها کرده باشم. درحال آماده سازی مقدمات کار و منتظر مهیا شدن شرایط برای ساخت فیلم هستم.
این هنرمند مجسمه ساز در رابطه با انتخاب نام برای مجسمه هایش همچون «خرد»، «دیوانه»، «زن، مادر» و «هم سر» اظهار داشت: گاهی هنرمند حجار یا مجسمه سازی که با سنگ کار می کند، تفکری دارد و بر مبنای آن سنگ را می تراشد و آنچه می خواهد، از آن بیرون می کشد اما من روشم این نیست. من از سنگ های شکل گرفته در طبیعت به فرم ها و مفاهیم مورد نظر خودم دست پیدا می کنم. همین حالا در حیاط دفتر کارم پر است از انواع سنگ که از اقلیم های مختلف جمع آوری شده اند. از جنوبی ترین نقطه ایران، از جزایر جنوبی تا شمالی ترین نقطه ایران، سنگ ها را گردآوری کرده ام و با آنها کار می کنم. خود سنگ ها به من می گویند با آنها چه بکنم. طبیعی است که در فرایند شکل گیری اثر اسم و محتوایی که مقرر است به آن تعلق بگیرد، بروز می کند.
وی همینطور در مورد مجسمه ای با عنوان «ناموس» بیان نمود: ساخت این مجسمه برای من ملهم از آن دختر خوزستانی بود که همسرش سرش را بریده بود. ایده اش از آنجا آمد و حرفم همان حرفی است که جامعه مدنی امروز می پذیرید و می پسندد؛ این که اگر مسأله ای ناموسی اتفاق می افتد، راه های دیگری غیر از آخرین راه و خشن ترین راه برای حل بحران یا حتی جلوگیری از آن وجود دارد.
حسینی در رابطه با مجسمه «هم سر» هم توضیح داد: با همین اسم و مفهوم چندین اثر ساخته ام. در واقع نام اثر «هم سر» است نه «همسر» و لزوماً به ازدواج دو نفر اشاره ندارد بلکه یک روح در دو بدن بودن را مد نظرم داشتم که می تواند معنای آن عشق واقعی باشد؛ عشقی از جنس عشق بین مادر و فرزند، عاشق و معشوق، انسان و طبیعت یا هر عشقی که دو روح را به هم متصل می کند.

وی همینطور افزود: مجسمه «زن، مادر» که کمتر به آن دقت شده در کنار «خرد» و «دیوانه» از آثار مورد علاقه ام هستند. این مجسمه از یک طرف زن است و از سوی دیگر مادر است. از یک سو با نشاط و ایستاتر و از طرفی افتاده تر است و حس مادرانه دارد. مجسمه «خرد» هم امکان دارد اسم سوال برانگیزی داشته باشد اما شکل ساختاری اثر متأثر از حس و حال خودم بود چون که همزمان با ساخت آن، داشتم ضیافت افلاطون را می خواندم و شاید اشخاص آن کتاب خویش را در این مجسمه متجلی کرده اند.
حسینی در رابطه با دلیل نام گذاری آثارش اظهار داشت: در فیلمسازی و هم در مجسمه سازی تلاش کرده ام به مفاهیم توجه داشته باشم؛ مفهوم گرایی من را به انتخاب عناوین کشانده و البته بعضی از دوستان و مخاطبان به من گفته اند که اگر برای این آثار اسم انتخاب نمی کردم، ذهن ها محدود نمی شد و آنها می توانستند برداشت های دیگری هم داشته باشند. این گلایه می تواند درست باشد و شاید به کم تجربگی من در این حوزه ارتباط داشته باشد اما نکته اینجاست که من به دنبال فرم محض نیستم. تلاشم بر اینست که به مفاهیم بپردازم و مخاطب فقط با فرم های متأثر از معیارهای زیبایی شناسی مواجه نشود بلکه بتواند از آن برداشت مفهومی و معنایی هم داشته باشد.
کارگردان فیلم «پیک نیک در میدان جنگ» در انتها در رابطه با برداشت مخاطب از مفاهیم و معناها اظهار داشت: در همین چند روزی که از نمایشگاه گذشته، با مخاطبان زیادی صحبت کرده ام و یکی از موارد جالب که در نمایشگاه اولم هم با آن روبرو شده ام اینست که مخاطب آنچه را که مدنظر من بوده است، تا حد زیادی دریافت می کند. کسانی هستند که با تعمق به مجسمه ها نگاه می کنند و برخی حتی برداشت هایی داشتند که فراتر از هدف و منظور من بوده. این مایه خرسندی است و انگیزه ام برای کارهای بیشتر و نمایشگاه های بعدی را بیشتر می کند.
نمایشگاه «تلاطم» شامل مجسمه ها و حجم های سنگی سید رحیم حسینی تا ۱۱ اردیبهشت در خانه هنرمندان ایران برپاست.

منبع: پیلانو