نقاشی هایی با مبحث جنگ های هوایی!
به گزارش پیلانو، مدت ها قبل از این که حتی امکانش باشد، انسان ها رویای پرواز را در سر داشتند. در آغاز قرن بیستم احتمال بیشتری برای پتانسیل اختراع ماشین های پرواز داده می شد. پس از اتمام جنگ جهانی دوم، این تفکر عمومی به وجود آمد که ابعاد تازه ای در جنگ به وجود آمده است و جنگ هوایی یکی از المان های مهم جنگ مدرن است.
به گزارش پیلانو به نقل از ایسنا، موزه سلطنتی جنگ در سال ۱۹۱۷ شروع به کار کرد و امروز مجموعه آن یک قرن از جنگ هوایی را پوشش می دهد. هنرمندان در این آثار، مبحث جنگ را با نمایش وحشت و مناظر پرواز، آشکار ساختن جنبه های سورئال حمله هوایی یا با استفاده از فرم های انتزاعی برای انتقال ایده های پیچیده، به تصویر کشیده اند.
مجموعه پیشرو دیدگاه های متفاوتی از جنگ را به نمایش می گذارد که می توانید در ادامه بخوانید:
دمشق و کوه های لبنان از ارتفاع ۱۰۰۰۰ پا ـ ریچارد کارلین
ریچارد و برادرش سیدنی جزو اولین هنرمندانی بودند که پرواز را تجربه کردند. در Royal Air Force که اخیرا تشکیل شده بود، به هر دو برادر سفارش داده شده بود که در سال ۱۹۱۹ از سوی موزه سلطنتی جنگ به خاورمیانه سفر کنند تا فعالیتهای Royal Air Force (نیروی هوایی پادشاهی) را ضبط کنند.
این فرصت عالی، این امکان را به ریچارد می داد تا تکنیک هایی را که قبل از جنگ در زمان مطالعه خود در پاریس یاد گرفته بود، به کار ببرد؛ جایی که با آثار هنرمندان سبک کوبیسم و واسیلی کاندینسکی (نقاش و نظریه پرداز هنری روس) آشنا شده بود و رنگ و نظریه های غیرمتعارف را آزمایش می کرد.
او در هواپیما می توانست یک نمای انتزاعی دست اول را از دنیای زیر پای خود ببیند؛ جایی که اجسام زیر پای او به صورت دو بعدی نمایان می شدند. در آن ارتفاع، دمشق زیر پای او همچون یک نقشه بود. فراتر از مقیاس انسانی، کوه ها نیمه ی بالایی بوم را با حضور خود در بر گرفته اند.
نقاشی های نوآورانه کارلین، از طرح هایی که در کابین خلبان در فضای باز خلق شده بودند، الهام گرفته شده و حس و حال هیجان و سرگیجه پرواز را تداعی می کند.
غارهای Chislehurst ـ هنری کر
جنگ هوایی و بویژه حمله های هوایی به جمعیت های غیرنظامی، خصوصیت بارز جنگ جهانی دوم بود.
در اوایل جنگ، خاطره جنگ جهانی اول و جنگ داخلی اسپانیا، طبیعتا ترس عمومی را از حمله هوایی افزایش داده بود.
بین سپتامبر ۱۹۴۰ تا می ۱۹۴۱، حملات برق آسا در شهرهای بریتانیا سبب کشته شدن بیشتر از ۴۳۵۰۰ غیرنظامی شد.
طی این مدت هنری کر به غارهای Chislehurst رفت تا تصویر مردمی که به غارها پناه برده بودند را نقش بزند.
او این نقاشی ها را به کمیته مشورتی هنرمندان جنگ، بخشی از وزارت خانه دولتی اطلاعات برد. هنرمندان زیادی همچون هنری مور معروف به مبحث پناهگاه حمله های هوایی پرداختند. نقاشی های آنها مورد تشویق وزارت اطلاعات قرار گرفت و نزد مردم محبوب شد. چنین آثاری به درک گسترده ای از وحدت و هویت ملی ضد Blitz (یک کمپین بمب گذاری ضد انگلستان) کمک کرد که تا امروز ادامه دارد.
Blue Baby، Blitz Over Britain، ادوارد بورا
این اثر از ادوارد بورا پاسخ متفاوتی را به حوادث Blitz (یک کمپین بمب گذاری ضد انگلستان) نشان داده است. او بعنوان یک هنرمند، شیفته زشتی ها و ترس های زندگی روزمره بود؛ ازاین رو در موقعیت مناسبی برای واکنش نشان دادن به حقیقت وحشتناک بمباران منظم هوایی بود. این اثر، ترس و صدمه روحی ناشی از حمله هوایی را مجسم می کند، بگونه ای که حالات ترس را در چارچوب فیگورهای کوچک به تصویر می کشد.
بورا طی دهه ۱۹۳۰ تحت تاثیر هنر سورئال و هنرمندان قبل از خود مانند هیرونیموس بوش از شکل و شمایل پرنده در آثار خود استفاده می کرد. این اثر با استفاده از تصویر هیولاهای عجیب و غریب ماده برای نمادپردازی کردن خطر و نیروهای تاریک، مفاهیم اولیه وحشت را بازی می کند.
پیشوای بالای ابرها را دنبال کنید ـ پل نش
پل نش هم به هنر سورئالی که دهه ۱۹۲۰ ظهور کرد علاقه داشت. استفاده او از کلاژ در این اثر، تاثیر روشهای فنی سورئال ماکس ارنست را فاش می کند.
نش که توسط اقدامات و ایدئولوژی های رژیم نازی پس زده شده بود، تلاش کرد فرم جدید، قدرتمند و سورئالی از تبلیغات سیاسی را خلق کند.
او مجموعه ای از آثار «پیشوا را دنبال کن» را خلق کرد و آنها را جهت استفاده در کمپین های وزارت اطلاعات پیشنهاد کرد. با این وجود دفتر تبلیغات زمان جنگ انگلیس این احتمال را نمی داد که این آثار به درک عمومی برسد به همین علت آنها را رد کرد. البته که شاید امروز درک پیام قدرتمند تهدید حمله هوایی دشمن که توسط این اثر منتقل می شود، آسان تر باشد.
پهپاد ۹ ـ الیسون وایلدینگ
آخرین شکل از سلاح های هوایی، پهپاد بدون سرنشین، مبحث خیلی از بحث های جاری است. خیلی از هنرمندان پهپادهای آمریکایی Reaper و Predator را منابع جذابی از مبحث می دانند.
درحالی که نقاشی های الیسون وایلدینگ از هواپیماهای بدون سرنشین پیام سیاسی مستقیمی ندارد، اما هواپیماهای جنگی را بشکلی شیطانی و پرنده گونه در حالیکه به طرز شومی در هوا معلق هستند، به تصویر کشیده است. برای وایلدینگ نقاشی کلید اساسی تمرینات او بعنوان مجسمه ساز است که به او اجازه می دهد مفاهیم متغیر فرم و فیزیک را کاوش کند.
لایه های چندگانه در این اثر، نشان از حرکت و حالت های متناقض حضور و غیاب دارد.
* منبع: موزه سلطنتی جنگ