در گزارش پیلانو مطرح شد؛ تشریح یک بیانیه درباره خانه موسیقی

پیلانو: یکی از کارشناسان و فعالان موسیقی در زمینه پژوهش با اشاره به انتشار بیانیه اخیر برخی از اهالی موسیقی درباره خانه موسیقی از انگیزه ها و دغدغه های امضاکنندگان این متن انتقادی سخن گفت.

به گزارش پیلانو به نقل از مهر، طی روزهای گذشته و بعد از برگزاری انتخابات خانه موسیقی ایران و انتخاب حمیدرضا نوربخش بعنوان مدیر عامل این مجموعه که با واکنش های مثبت و منفی تعدادی از کارشناسان حوزه موسیقی مواجه گردید، برخی از اهالی موسیقی نامه ای به اعضای هیات مدیره و شورای عالی خانه موسیقی ایران نوشتند و پیشنهاداتی به اعضای جدید خانه موسیقی دادند.
کیوان فرزین پژوهشگر و یکی از تدوین کنندگان این بیانیه در گفتگو با خبرنگار مهر ضمن ارائه نسخه ای از این متن به گروه هنر خبرگزاری مهر در تشریح جزئیات و انگیزه های انتشار این بیانیه اظهار داشت: در ابتدا باید تاکید کنم که صحبت های من بعنوان یکی از افرادی است که در تهیه این نامه دست داشته ام و در اینجا نماینده گروه یا دیگر دوستانی که با هم در ایجاد ایده و نگارش این نامه همفکری و همکاری داشته ایم نیستم و فقط نظر شخصی ام را می گویم. در حقیقت این طور بگویم که انتقاد به خانه موسیقی همیشه تبعاتی برای منتقدینش داشته و با وجود این که خانه چنین چیزی را انکار می کند اما به کرات مدیران این نهاد بجای پاسخگویی از قدرت و نفوذی که به ویژه در سطوح بالای وزارت ارشاد داشته اند یا امکانات و اختیاراتی که از آنجا به ایشان محول شده برای ساکت کردن و به حاشیه راندن منتقدینشان بهره برده اند، پس من صلاح نمی بینم نام دیگر تهیه کنندگان این نامه را اینجا بیان کنم و طبیعتاً هرکدام از ایشان صلاح بدانند حتما صحبت خواهند کرد.
انتقاد به خانه موسیقی همیشه تبعاتی برای منتقدینش داشته و با وجود این که خانه چنین چیزی را انکار می کند اما به کرات مدیران این نهاد بجای پاسخگویی از قدرت و نفوذی که به ویژه در سطوح بالای وزارت ارشاد داشته اند یا امکانات و اختیاراتی که از آنجا به ایشان محول شده برای ساکت کردن و به حاشیه راندن منتقدینشان بهره برده اند وی افزود: اما چرایی نگارش این نامه بعد از سال ها جلسات نقد و نامه نگاری و نگارش مطالب گوناگون شاید از یک طرف در نگاهی کلی طبیعی و عادی به نظر برسد اما از جانب دیگر امروز برای عده ای این سوال را به همراه دارد که پس از این همه تلاش و تجربه و دریافت کمترین پاسخ و تاثیر با چه امید و هدفی باید باز برای چندمین بار راه آزموده را باردیگر آزمود؟ برای نگارش این نامه و تکرار مجدد راه های قبلاً آزموده شده دو دلیل اصلی متصورم که در متن نامه هم به آنها اشاره شده اند؛ اول اهمیت و تاثیرگذاری بسیار بالای نهادهای صنفی و مدنی در بهبود شرایط جامعه مرتبط که این مساله را خصوصاً در روزهای همه گیری بیماری کرونا و شرایطی که برای فعالیت در حوزه موسیقی پیش آورد به عیان حس کردیم و دوم وضعیت فعلی موسیقی خصوصاً در گونه های غیرتجاری آن، که آنچنان بحرانی و حیاتی به نظر می رسید که ما را بر آن داشت تا حتی اگر یک درصد هم احتمال تاثیرگذاری در کنش خودمان می بینیم به این کار اقدام نماییم.
فرزین اشاره کرد: امروز و بعد از تبعات وضعیت اقتصادی نابسامان کشور و تورم لجام گسیخته که طبیعتاً بر فرهنگ و هنر بیشترین تاثیر را می گذارد و در این بین موسیقی که از قبل هم شرایط نرمال و بنیه قوی ای نداشته و بطور قطع لطمات شدیدتری را متحمل خواهد شد، همزمانی با همه گیری بیماری کرونا که تقریباً تمام کارهای موسیقی را تحت تاثیر خود قرار داد، وضعیت موسیقی ما را به جایی رسانده که امروز در خیلی از ژانرهای موسیقی مساله فعالیت صنفی دیگر رفاه بیشتر یا مشکل کمتر نیست، بلکه مسئله بر سر بودن یا نبودن است. به نظر من در چنین وضعیتی که خیلی چیزها در این هنر در معرض نابودی قرار دارد ما می بایست هر کاری می توانیم بکنیم و هر دری را بزنیم. قاعدتاً اولویت در این تلاش خود جامعه موسیقی است که بر مشکلات و مسائل این حوزه اشراف دارد و اگر برآیند توان فکری، علمی و عملی این جامعه بتواند صورت بالفعل به خود بگیرد موثرترین راه حل موجود در برون رفت از وضعیت فعلی خواهد بود و سیستمی که بتواند این سرمایه عظیم بالقوه را به بالفعل تبدیل کند، همان نهادهای صنفی و مدنی هستند.
این پژوهشگر که طی سالهای قبل نکات انتقادی متفاوتی را در زمینه کارهای خانه موسیقی مطرح کرده، در بخش دیگری از صحبت های خود اظهار نمود: در این شرایط برای ما نهادی چون خانه موسیقی بواسطه ادعای صنفی که داشته و دارد اهمیتی مضاعف می یابد اما بدیهی است که وقتی می گوییم صنفی منظور ادعا یا نام و یا متن اساسنامه به تنهایی نیست و یک نهاد صنفی برای به فعلیت رساندن توان جامعه خود باید رفتار و سازوکار صحیح مدنی و صنفی داشته باشد و این همان حلقه مفقوده ای است که در نامه به آن اشاره شده و با ذکر نشانه های آن چون مشارکت حداقلی اعضا در انتخابات های اخیر، جدا شدن تدریجی خیلی از هنرمندان و حتی موسسان از آن نهاد و نکات دیگر از مدیران خانه خواسته شده تا به رفتار و قواعد بدیهی مدنی و صنفی بازگردند.
وی با ابراز امیدواری برای بهبود شرایط موجود اضافه کرد: شاید مدیران خانه با اینطور دیدگاه های منتقدان موافق نباشند، اما همان رفتار مدنی ایجاب می کند که در وضعیت برابر و مقابل افکار عمومی جامعه موسیقی و رسانه ها رو در روی منتقدانشان بنشینند و پاسخگو باشند و هر دو طرف به برآیند افکار عمومی احترام بگذارند و تن در دهند. نه این که یک طرف در کنار بی توجهی به تمام درخواست های منتقدانش برای برگزاری چنین جلسه ای، حتی از انتشار پاسخ های آنان به بهتان هایی که بوسیله سایتشان به منتقدان زده اند باوجود اخلاق رسانه ای و تصریح قانون اجتناب کنند و یا حتی از ترس نظرات احیاناً غیرهمسو اجازه ابراز نظر و کامنت را در سایت و شبکه های اجتماعی بر همه و همچون اعضایشان ببندند. من مجدداً از این فرصت برای تکرار درخواست نشست مشترک با مدیران آن نهاد در بررسی عملکرد خانه موسیقی تا امروز با شرایطی که قبل تر گفتم اعلام آمادگی می کنم و امیدوار هستم باتوجه به شرایط هنر موسیقی و به خاطر آن روزی که بالاخره مقرر است دیدگاهی مدنی بر نهاد صنفی موسیقی کشورمان حاکم شود همین امروز باشد.

در متن نامه تعدادی از اهالی موسیقی خطاب به اعضای هیات مدیره و شورای عالی خانه موسیقی ایران آمده است؛
«با سلام / حقایق و واقعیات درباب شرایط ناگوار و بحرانی حوزه موسیقی در این دوران آشکارتر از آنست که نیاز به مقدمه ای داشته باشد.
در چنین شرایطی امروز لزوم اتحاد و همفکری جامعه موسیقی و دغدغه مندان فرهنگ و هنر کهن این مرزوبوم برای برون رفت از این شرایط بیش از هر زمان دیگری احساس می شود. بنظر می رسد اگر به فوریت و با همدلی، همکاری و درایت جامعه موسیقی برمبنای مصالح بنیادین این هنر تدبیری برای بحران های موجود اندیشیده نشود شاید هیچ گاه نتوان خیلی از لطمات و لطمه های حاصل از این دوران را جبران کرد.
متاسفانه امروز با نگاهی به استقبال اندک اعضا از انتخابات و واکنش های جامعه در فضای مجازی و شبکه های اجتماعی می بینیم خانه نه فقط بزرگترین سرمایه و پشتوانه خود یعنی اقبال بخش بزرگی از جامعه موسیقی را که همراهی تعدادی از بزرگترین و خوش نام ترین هنرمندان مستقل کشور و همچون برخی از بنیان گذاران خودرا نیز از دست داده است امضا کنندگان این نامه بعنوان قسمتی از جامعه موسیقی کشور پیش از هر سخنی لازم می دانند به ویژه در این شرایط در کنار دعوت به همدلی بیشتر اهالی موسیقی اهمیت و جایگاه بسیار مهم بالقوه و سرنوشت ساز نهادهای مدنی و صنفی -که خانه موسیقی ایران همیشه داعیه دار چنین نگاهی بوده است- را در حل و یا تعدیل خیلی از مشکلات مزمن مبتلابه جامعه موسیقی یادآور شوند. جایگاه و کارکردی که هدف و انتظار اولیه جامعه موسیقی و خیلی از بنیانگذاران خانه در تاسیس آن نهاد بود اما با گذشت زمان و عملکرد جریانی که هدایت آن خانه را در دست گرفت به تدریج از اهدافش فاصله گرفت و امروز فرسنگ ها از آن دور به نظر می آید.
متاسفانه امروز با نگاهی به استقبال اندک اعضا از انتخابات و واکنش های جامعه در فضای مجازی و شبکه های اجتماعی می بینیم خانه نه فقط بزرگترین سرمایه و پشتوانه خود یعنی اقبال بخش بزرگی از جامعه موسیقی را که همراهی تعدادی از بزرگترین و خوش نام ترین هنرمندان مستقل کشور و همچون برخی از بنیان گذاران خودرا نیز از دست داده است که با بستن تمامی راه های نقد و اظهارنظر و خاموش کردن منتقدینش با اهرم ها و ابزارهایی عاریتی و غیرمدنی در حصاری خود ساخته خودرا مقبول و مشروع و منتقدانش را ناچیز و فاقد اهمیت می شمرد.
امضاکنندگان این نامه همین طور بنا بر رسالت اجتماعی و مدنی خویش و در جهت بهبود وضعیت هنر موسیقی و تمامی هنرمندان و دست اندرکاران آن به ویژه در این برهه خطیر بر خود لازم می دانند برای چندمین بار مشفقانه خانه موسیقی ایران را به بازگشت به عملکرد صنفی و مدنی خود، شفافیت بیشتر و تعامل گسترده با اعضای صنف خود از هر ژانر و سلیقه و دیدگاهی فراخوانده و امیدوار باشند تا با اختتام دادن به مرزبندی های خودی و غیرخودی معمول آن نهاد، همه اهالی موسیقی را محرم بداند، سخنان، مشکلات و دغدغه های آنان را بشنود و در این دوران نابسامان و تاریک بنا بر مسئولیت ذاتی خود همراه و در کنارشان باشد.
در آخر خواهشمندیم بعنوان نخستین نشانه ها و گام های مسیر اصلاح و بازگشت به اصول اولیه فعالیت مدنی و صنفی موارد زیر در اسرع وقت در دستور کار هیات مدیره قرار گرفته و متعاقباً نتیجه به جامعه موسیقی اعلام شود:
یک: ارائه برنامه هیات مدیره و مدیرعامل خانه برای چهار سال پیش رو
دو: الزام هیات مدیره و مدیرعامل خانه به ایجاد شفافیت با ارائه گزارش های مستند عملکردی و مالی بصورت منظم و مستمر
سه: الزام مسئولان خانه در جهت پاسخگویی به شبهات و انتقادات موجود در جامعه نسبت به گذشته و حال این نهاد
چهار: ایجاد امکان ارائه نظر (کامنت) در سایت و شبکه های اجتماعی خانه موسیقی ایران
با سپاس فراوان»

منبع: pilano.ir