مرور نوروزی خاطرات موسیقایی-۱؛ خاطرات تلخ و شیرین یک نسل در یک تیتراژ کودکانه ۳۰ ثانیه ای

به گزارش پیلانو موسیقی تیتراژ برنامه کودک و نوجوان شبکه اول سیما در دهه شصت همچون آثار موسیقایی خاطره انگیزی است که برای بینندگان آن سال های تلویزیون دربرگیرنده خاطرات جالبی است.
دریافت ۱ MB
به گزارش پیلانو به نقل از مهر، تیتراژ برنامه کودک و نوجوانان شبکه یک سیما یکی از خاطره انگیزترین قطعات موسیقایی برای مخاطبان کودک و نوجوان تلویزیون در دهه ۶۰ است که به آهنگسازی فریبرز لاچینی پیش روی مخاطبان آن سال ها که تلویزیون دو شبکه بیشتر نداشت، قرار می گرفت.
این موسیقی که ریشه اصلی ساخت آن برگرفته از ترانه «کبوتر» از آلبوم «قصه ها و ترانه های کودکانه» فریبرز لاچینی با روایت الهه حمیدی و هنگامه مفید در یک نوار کاست بود، هر روز از شبکه اول سیما روی آنتن می رفت و یادآور خاطرات تلخ و شیرینی برای اغلب بینندگانی بود که از تلویزیون های سیاه و سفید منزلشان راس ساعت ۱۷ منتظر پخش کارتون ها و مجری های اتوکشیده ای بودند که در حد یک ساعت شادی بخش خانه ها بودند. آن هم در شرایطی که گاهی آژیر قرمز و حمله هوایی دشمن به شهرها آن حس زیبا و فانتزی که موسیقی ابتدایی تیتراژ را به مخاطب انتقال می داد به یک مرتبه تبدیل به فضای رعب آوری می کرد که شاید تصورش برای نسل امروز دشوار به نظر آید.
از جمله نکات بسیار مهمی که می توان درباره این تیتراژ ماندگار به آن اشاره نمود استفاده از تکنیک ها و فضای موسیقایی متفاوتی بود که در آن سال ها کمتر آهنگسازی تجربه ساخت آنرا آن هم با ابزار و ادوات مربوط به موسیقی الکترونیک و به کار بردن افکت های صوتی داشت. فضایی که به شدت در بین حافظه کودکان ایرانی سرزمین مان که در آن روزگار به جز نوار قصه های اندک موجود در بازار، بسته شنیداری با کیفیتی در اختیار نداشتند جا خوش کرده و شرایطی را ایجاد کرد که یک آنونس کمتر از یک دقیقه ای، عمری بالغ بر بیست ساله را بپیماید و بر خاطره ها باقی بماند.
به هر ترتیب آنچه که درباره موسیقی تیتراژ برنامه های کودک و نوجوان تلویزیون در سال های دهه ۶۰ و ۷۰ می توان به آن توجه کرد، حضور آهنگسازان و نوازندگانی است که کارشان ریشه گرفته از تجربیات فراوان در عرصه های آکادمیک موسیقی بود و حاصلش در ذهن یک نسل تبدیل به خاطره ای مشترک می شد؛ خصوصیت ای که در روزگار فعلی در ساخت تیتراژها و انواع و اقسام موسیقی های کودکانه به خصوص در سیما کمتر مورد توجه قرار می گیرد. فریبرز لاچینی
فریبرز لاچینی همچون هنرمندانی است که تحصیلات موسیقی خویش را از سن ده سالگی در هنرستان عالی موسیقی شروع کرد. وی در نوجوانی با مجموعه ای به نام «فصل ها و رنگ ها» و «آوازهای دیگر» فعالیت حرفه ای خویش را با همکاری با کانون پرورش شروع کرد و در بدو جوانی با خلق بیشتر از صد قطعه برای خوانندگان پاپ آن دوران، آینده خویش را بعنوان آهنگساز رقم زد. وی در سال ۱۳۵۸ جهت ادامه تحصیل راهی اروپا شد. چهار سال بعد، بعد از فارغ التحصیلی از دانشگاه سوربن پاریس به عضویت آهنگسازان فرانسه درآمد و همزمان به دعوت تلویزیون فرانسه همکاری خویش را با این سازمان با نوشتن موسیقی برای کودکان شروع کرد. اقامت در اروپا سبک کاری وی را متاثر از سبک کلاسیک کرد. او همینطور با موسیقی کامپیوتری آشنا شد و تحصیلات تخصصی خویش را در این رشته تکمیل کرد.
آلبوم های «پائیز طلائی» و «نوآوری دکلمه شعر نو»، از نخستین آثار وی بعد از بازگشت به ایران بود. لاچینی در سال ۱۳۶۴ برای نخستین بار از کامپیوتر در آهنگسازی سود جست و پیشگام استفاده از این فناوری در ایران به حساب می آید.
وی در خلال پانزده سال بعد، با بهره گیری از کامپیوتر، برای صدها فیلم، سریال، انیمیشن و… آهنگ ساخت. ساخت موسیقی فیلم های «نار و نی»، «دندان مار»، «رد پای گرگ»، «نوای آشنا» برنامه های کودک و چندین پروژه سینمایی و تلویزیونی دیگر حاصل فعالیتهای هنری این دوران این آهنگساز است. این هنرمند در سال های اخیر، با ادامه آلبوم های «پائیز طلائی» و سه گانه «مرثیه»، فعالیت خویش را بر روی خلق آثار کلاسیک مدرن متمرکز کرد و همزمان در حال مستند سازی و علمی کردن بیشتر از هزار قطعه پاپ و فولکلور ایران در مجموعه «بوی دیروز» است.