اهدای سومین نشان خواجوی کرمانی به شهرام ناظری

پیلانو: سومین نشان «خواجوی کرمانی» به شهرام ناظری خواننده و آهنگساز پیشکسوت موسیقی ایرانی اهدا شد.
به گزارش خبرنگار فرهنگی ایرنا، ویژه برنامه «از باستانی پاریزی تا خواجوی کرمانی» یادمان خواجوی کرمانی با آیینه دار دوران عصر دوشنبه ۱۷ دی ۱۴۰۳ همزمان با روز خواجوی کرمانی با حضور شهرام ناظری خواننده و آهنگساز پیشکسوت موسیقی ایرانی، حسین علیشاپور خواننده و پژوهشگر موسیقی، سیدعباس دعایی دبیر رویداد «آینه دار دوران»، اکبر نیکان پور هنرمند نقاش و تصویرگر، کوروش پارسانژاد تصویرگر و گرافیست، سیدمحسن حسینی رئیس مجموعه فرهنگی هنری برج آزادی، تعدادی از هنرمندان و مسئولان در این مجموعه انجام شد.
برنامه با قرائت قرآن و پخش سرود ملی شروع شد و مجری ضمن خیر مقدم به مهمانان و شهرام ناظری، از مخاطبان خواست تا این استاد موسیقی را تشویق کنند.
در ادامه سیدعباس دعایی دبیر رویداد «آینه دار دوران» ضمن خیر مقدم به اساتید در این مراسم و به ویژه شهرام ناظری اظهارداشت: استاد ناظری از حامیان این رویداد بوده و اثر «بی انتهاتر از عشق» را با شعری از زنده یاد افشین یداللهی برای این آیین خوانده است.
وی با ارائه توضیحاتی درباره ی ویژه برنامه «از باستانی پاریزی تا خواجوی کرمانی» اظهار داشت: این برنامه برای بزرگداشت استاد محمدابراهیم باستانی پاریزی از کرمان شروع شده است و در طول این سال ها نشانی به نام «خواجوی کرمانی» به وجود آمد تا از حامیان این رویداد تجلیل نماییم، در اولین دوره این نشان به رسم ادب به صورت نمادین به پاس تشویق های استاد محمدرضا شفیعی کدکنی خدمت ایشان و دومین نشان در مراسمی به پاس همراهی های استاد حسین محجوبی به این استاد هنر تقدیم شد.
دعایی اضافه کرد: امسال نیز اگر استاد ناظری افتخار بدهند، نشان «خواجوی کرمانی» را به ایشان تقدیم می نماییم.
وی بیان کرد: همین طور نمایشگاه تصویرگری برای صدسالگی استاد پاریزی شکل گرفته است، دوست داشتیم این نمایشگاه را با حضور استاد شفیعی کدکنی افتتاح نماییم و با همراهی ایشان نشان خواجوی کرمانی را به استاد ناظری تقدیم نماییم، خدمت استاد شفیعی کدکنی رسیدیم و شرایط جوی به شکلی نبود که با آن شرایط جسمی از ایشان خواهش نماییم تا در این مراسم حضور پیدا کنند. سپاسگزاری و عذرخواهی مجدد از استاد ناظری داریم که با اینحال قبول زحمت کردند و افتخار دادند و در این مراسم حضور پیدا کردند.
استاد ناظری با ماسک در این مراسم حضور داشت.
در بخش دیگر کلیپی از شعرخوانی زنده یاد افشین یداللهی و صحبت های شهرام ناظری برای ساخت اثر موسیقایی «بی انتهاتر از عشق» پخش گردید.
اهدای نشان «خواجوی کرمانی»
سپس حسین علیشاپور، سیدمحسن حسینی و سیدعباس دعایی خواستند که با حضور نزد استاد شهرام ناظری نشان «خواجوی کرمانی» را به پاس خوانندگی اثر «بی انتهاتر از عشق» به او اعطا کنند که استاد ناظری نپذیرفت و گفت بعدا در جایگاه نشان را دریافت خواهدنمود و استادان نیز به اجبار صحنه را ترک کردند و به صندلی های خود بازگشتند.
این برنامه با یک ساعت تاخیر از زمان اعلام شده (ساعت ۱۷) برگزار گردید، هر چند که مدام زمان شروع برنامه را از مسئولان پرس و جو می کردیم، اعلام می شد که منتظر مهمانان هستند و آنان در اتاق مدیریت حضور دارند، در نهایت ساعت ۱۸، استاد ناظری با همراهی تعدادی از هنرمندان و مسئولان و تشویق حاضران وارد تالار آئینه مجموعه آزادی شد. عکاسان و خبرنگاران رسانه ها همچون صدا و سیما اهتمام داشتند تصاویری از استاد ناظری ثبت کنند که استاد علاقه ای به این اقدام بخصوص از طرف از دوربین صدا و سیما نشان نداد و آنها نیز در اعتراض به این ممانعت مکان برگزاری مراسم را ترک کردند.

رفتن نمایندگان صدا وسیما از مراسم دلخوری هایی برای سایر رسانه ها و مسئولان برگزارکننده این مراسم در پی داشت.
به نظر می رسید که حضور نداشتن استاد شفیعی کدکنی و بی نظمی مراسم، استاد ناظری را ناراحت و دلگیر کرده بود، وی حتی بعد از پایان برنامه به یکی از هنرمندان اظهار داشت که سه چهار سال است که در هیچ مراسمی شرکت نمی کند و امروز نیز به خاطر استاد شفیعی کدکنی در این مراسم حضور پیدا کرده است، کدکنی استاد او بوده است و استاد کدکنی هم نیامد.
جایزه آینه دار دوران بعد از برگزاری دومین دوره خود، اثر موسیقایی «بی انتهاتر از عشق» را با شعری از زنده یاد افشین یداللهی، آهنگسازی سبحان سیفی به مناسبت آیین از خواجوی کرمانی تا باستانی پاریزی منتشر نموده است. موسیقی این اثر برای اولین بار با همراهی ارکستر ملی ایران به رهبری استاد فریدون شهبازیان اجرا شد.
سپس با حضور تعدادی از هنرمندان و مسئولان ضمن رونمایی از کتاب نمایشگاه تصویرگری «تا صد سالگی استاد باستانی پاریزی»، از برگزیدگان این رویداد تجلیل شد.

علاوه بر بی نظمی و ناهماهنگی هایی در اجرای مراسم، کیفیت صدا در این رویداد بسیار نامناسب بود و سخنرانی به سختی شنیده می شد. هر چند یکی از مهمانان با فرزند نوزاد خود در مراسم حضور داشت و گریه ها و صدای گاه و بی گاه او بی نظمی را تشدید می کرد.
همچنین در این برنامه، نمایشگاه تصویرگری «تا صد سالگی استاد باستانی پاریزی» برای یکصد سالگی استاد باستانی پاریزی به همت مؤسسه «آئینه دار دوران» و با مشارکت مجموعه فرهنگی هنری برج آزادی در تالار آئینه این مجموعه راه اندازی شد و تا ۲۱ این ماه میزبان علاقه مندان است.
به گزارش پیلانو به نقل از خبرگزاری ایرنا، برنامه های «تا صد سالگی»، بعد از همایش «آینه دار دوران» برای نکوداشت استاد باستانی پاریزی طراحی شده است؛ «آینه دار دوران» عنوان برنامه های بزرگداشت استاد باستانی پاریزی است که هفت سال قبل همزمان با روز معلم فعالیت هایش شروع شد.
«آینه دار دوران» لقبی است که برای استاد محمدابراهیم باستانی پاریزی انتخاب شده است. مقرر است از شروع برنامه های «تا صد سالگی باستانی پاریزی» در خرداد ۱۴۰۳ تا صدمین سال تولد این ادیب در ماه ۱۴۰۴، سلسله برنامه هایی به نام و برای او اجرا شود.
مجموعه فرهنگی «آئینه دار دوران» بعد از برگزاری سه دوره جایزه به این نام، امسال همزمان با زادروز استاد باستانی پاریزی در خانه هنرمندان ایران نمایشگاه از صد تصویر استاد را برگزار کرد.

مؤسسه فرهنگی آئینه داران دوران که برگزارکننده این جایزه است، نشانی به نام «خواجوی کرمانی» را شکل داده و اعطای این نشان به بزرگان غیرکرمانی ایران زمین که حامی این برنامه فرهنگی و چهره های کرمانی بوده اند، تقدیم خواهد شد.
محمدابراهیم باستانی پاریزی تاریخ دان، نویسنده، پژوهشگر، شاعر، موسیقی پژوه، استاد دانشگاه تهران متولد سال ۱۳۰۴ در پاریز از توابع شهرستان سیرجان در استان کرمان بود، وی سال ۱۳۲۶ در دانشگاه تهران در رشته تاریخ تحصیلات خودرا پی گرفت. باستانی پاریزی دوره دکترای تاریخ را هم در دانشگاه تهران گذراند و با ارائه پایان نامه ای درباره ی ابن اثیر دانشنامه دکترای خودرا دریافت کرد. او کار خودرا در دانشگاه تهران از سال ۱۳۳۸ با مدیریت مجله داخلی دانشکده ادبیات آغاز کرد و تا سال ۱۳۸۷ استاد تمام وقت آن دانشگاه بود.
باستانی پاریزی بعد از ۹۰ سال زندگی به سبب بیماری کبدی پنجم فروردین ۱۳۹۳ درگذشت.
از او بالاتر از ۶۰ کتاب و صدها مقاله درباره ی جنبه های مختلف تاریخ ایران خصوصاً «تاریخ جغرافیای کرمان» به جا مانده است. آثار «هفت گانه» او که همگی نام هفت دارد همچون آثارش است؛ «خاتون هفت قلعه»، «آسیای هفت سنگ»، «نای هفت بند»، «اژدهای هفت سر»، «زیر این هفت آسمان» و «سنگ هفت قلم» البته کتاب هشتمی هم به آن افزوده شد که به پیشنهاد ایرج افشار «هشت الهفت» نام گرفت. آخرین کتاب باستانی به نام «کوه ها باهم اند» نیز پس از درگذشت او منتشر گردید. «یعقوب لیث» و «تلاش آزادی» از دیگر کتاب های وی هستند.

منبع: pilano.ir