در سیزدهمین همایش شعر و موسیقی؛ بزرگداشت ایرج راد

پیلانو: آیین بزرگداشت ایرج راد در سیزدهمین همایش شعر و موسیقی عصر پنجشنبه 27 اردیبهشت در فرهنگسرای ارسباران اجرا شد.
به گزارش پیلانو به نقل از روابط عمومی برنامه، آیین بزرگداشت ایرج راد به همت کانون ادبی زمستان در سیزدهمین همایش شعر و موسیقی، عصر پنجشنبه ۲۷ اردیبهشت ۱۴۰۳ در فرهنگسرای ارسباران برگزار گردید. این مراسم با اجرای دبیر کانون ادبی زمستان سجاد عزیزی آرام و با حضور چهره هایی همچون گوهر خیراندیش، هادی مرزبان، سیاوش طهمورث، علی دهکردی، اسدالله شعبانی، سعید امیرسلیمانی، اسماعیل خلج، غلامرضا رمضانی، فرزانه نشاط خواه، جمشید جهانزاده، شهره سلطانی، محمد رحمانیان، ابوالفضل جلیلی، یونس شکرخواه، بیژن شکرریز، قطب الدین صادقی، موسی بیدج، ناصر ممدوح، هرمز سیرتی، زهره وکیلی و… برگزار گردید. شروین سلیمانی، اسدالله شعبانی، محسن انشایی، امیرعلی سلیمانی، هما سعادت، صابر قدیمی، علیرضا مرتضی قلی، پرسا مقدس، نگار محمودی نیا در این برنامه شعرخوانی کردند. همینطور بخش های موسیقی با حضور مهران صادقی (خواننده نابینا)، ستار سهرابی، مهدی یغمایی و چنگیز حبیبیان اجرا شد. ایرج راد وطن تئاتر را آباد کرد قطب الدین صادقی، بازیگر و کارگردان تئاتر در این برنامه اظهار داشت: سال ۵۰ وقتی وارد دانشگاه هنرهای زیبا شدم، جوانی خوش چهره داشت فارغ التحصیل می شد. از آن لحظه ایرج راد را شناختم و پیوند دوستی ما شکل گرفت. او بازیگر بزرگ و کارگردان شایسته ای است که این بخت را داشتم و در چند سفر در خدمت او بودم. وی با بیان خاطره هایی اظهار داشت: یک شب پاریس بودیم و ایرج درباره ی شکوفایی درونی حرف هایی از زندگی زد که هیچگاه نشنیده بودم و چهره عاطفی تری از او را دیدم. بزرگداشت فردوسی را در مشهد داشتیم و بحث های بسیاری شد. چکیده این همایش این بود؛ وطن آنجاست که آبادش می کنی… به نظرم ایرج، وطن تئاتر را آباد کرد، تعریف فرهنگی از تئاتر و سینما و تلویزیون به ما داد و در فعالیت صنفی چهره ای فعال ارائه کرد که در تلفیق چهره فرهنگی اش، یک دوست را برای ما ساخت.
همینطور محمد رحمانیان نویسنده و کارگردان تئاتر نیز بیان نمود: من شاگرد ایرج راد بودم و گوهر خیراندیش سال بالایی ما بود. راد آدم باوقاری است و وقتی تدریس می کند، نقش هم بازی می کند؛ در یکی از کلاس ها به شخصیت یک خانم رسید و راد آن نقش را چنان ایفا کرد که در هیچ خانمی ندیدم. وقتی در دانشگاه مسخ ایرج راد می شدیم گوهر خیراندیش بازیگر سینما، تئاتر و تلویزیون نیز در این مراسم خطاب به ایرج راد اظهار داشت: شما دردانه ای هستید که در صحنه نمایش چراغ را روشن نگه داشتید و برای ما غنیمت هستید. کوچ غریبانه جمشید را که نگاه کردم؛ آنقدر حرف های زیبایی زدید که من گریستم. سایه شما بر سر صحنه نمایش مستدام باشد. علی دهکردی مدیرعامل خانه سینما و بازیگر سینما و تلویزیون نیز مطرح کرد: اینجا مفاخر بسیاری حضور دارند. عالیجناب راد! مسخ وی در دانشگاه می شدیم و افتخار داشتم در کنارشان مقابل دوربین باشم. او سال ها با مشقت در دفاع از اهداف صنفی نشستن راحت را رها کرد. در کاری که باهم بودیم، آبدارچی برای او چای می آورد و از دور به وی نگاه می کرد. آبدارچی اظهار داشت که چای خوردن آقای راد را می بینم، او تنها کسی است که بعد از برداشتن چای نیم خیز می شود. وی ادامه داد: وی در کنار بزرگانی همچون علی نصیریان از آخرین میراث داران اخلاقی تئاتر است. امیدوارم جوانان بازیگری و اخلاق را از ایرج راد یاد بگیرند. در بخش دیگری از آیین بزرگداشت ایرج راد، رضا بابک شعری برای او خواند. در ادامه هادی مرزبان بازیگر و کارگردان تئاتر بیان نمود: بیش از نیم قرن است که ایرج راد را می شناسم. ما در خیلی آثار کنار هم بودیم. همیشه به او می گفتم برکت کارهای ما است و نخستین نفر در هر کاری به سراغ ایرج راد می رفتم. به خاطر دارم در نمایشی کمدی، نوشته رادی با هم بودیم و راد نقش محوری داشت. بازی اش را آغاز کرد و ادامه داد و آخر کار فهمیدیم ساعت ۳ ظهر همان روز پدرش را به خاک سپرده بود. او بی جهت ایرج راد نشده است. هرچه نقش شاهزاده بود او بازی کرد هرچه قهوه چی بود من! اسماعیل خلج نیز اظهار داشت: خیلی سال است با ایرج رفیقم. آن چه عیان است چه حاجت به بیان است. هرچه شاهزاده بود، او بازی کرد؛ هرچه قهوه چی بود، من بازی کردم. عزت الله رمضانی فر ضمن اشاره به خاطره ای از «اجاره نشین ها»، اظهار داشت: من قرار بود نقش عبدی را بازی کنم. مهرجویی اصرار داشت ۱۵ کیلو اضافه کنم، در نهایت که نشد، اکبر عبدی را پیشنهاد دادم و البته کسی هم یادی از این اتفاق نمی نماید. در بخش دیگری از این مراسم که به همت کانون ادبی زمستان برگزار شد، ناصر ممدوح بیان نمود: ای کاش ده ها ایرج راد داشتیم؛ در تئاتر و سینما. سیاوش طهمورث نیز خاطرنشان کرد: این کسانی که روی صحنه می بینیم، هنر را نگه داشتند و اگر نبودند ابتذال بیشتر می شد. یکی از بانیان نگهداری از هنر ایرج راد است. سال ۴۲ اداره تئاتر بودم و او را نمی شناختم تا تصادفی آشنا شدیم و با هم برای یک تئاتر تمرین کردیم. او پس از ۸ روز تمرین سر صحنه نیامد و گفت نمی آیم. به او گفتم من برای آبروی تو بیش از آبروی خودم ارزش قائل هستم و ایرج راد آمد البته به نظرم آن کار بی نظیر بود. شهره سلطانی بازیگر سینما، تئاتر و تلویزیون نیز اظهار داشت: همیشه از حمایت های ایرج راد بهره بردم و اعتماد وی سبب شد بهتر و بهتر شوم. سال ۸۰ در اثری به کارگردانی هادی مرزبان که نقش ناصرالدین شاه را بازی می کرد با او همبازی بودم که از آن اثر خاطرات خوبی دارم. سعید امیرسلیمانی نیز اظهار داشت: بیش از ۵۰ سال است با ایرج راد همراه هستم. خاطرات زیادی از ایرج دارم؛ یک سال و نیم پیش در پردیس تئاتر شهرزاد، آخرین کار تئاتری ام را اجرا کردم و چه کار زیبایی بود. بیژن شکرریز نیز اظهار نمود: سالیان سال دوستی و شاگردی ایرج راد را داشتم و در قامت عکاس با وی همراه بودم. ۵ سال است تاریخ شفاهی تئاتر را کتابت می کنم؛ از بانو صابری تا زنده یاد کشاورز و… و گفت و گویی هم با ایرج راد دارم. از سال ۱۳۳۷ تا امروز با راد درباره ی تئاتر حرف زدیم. وقتی روبه روی او می نشینم بعنوان یک معلم، حرکاتش موقع تعریف از دوستانش و همراهانش زیبا و انسانی است که جای ستایش دارد. وی افزود: روزهای آخر، آقای کشاورز دلخور بود؛ می گفت کسی از من یاد نمی نماید. حسن فتحی یادم نمی کند اما انتظامی، نصیریان و ایرج راد یادم می کنند. شما سرمایه این هنر هستید. خواهش می کنم اهالی تئاتر حضور داشته باشند. بازیگری و کارگردانی در ایران آسان شده و بازیگری که سه فیلم مبتذل بازی می کند کارگردان می شود اما تجربه رضا بابک ها، خیراندیش و دیگر بزرگان را ندارد.
افتخار به کارهایی که بازی نکردم در ادامه این مراسم ایرج راد به دعوت مدیر کانون ادبی زمستان، روی صحنه حضور یافت و در سخنانی ضمن تشکر و سپاسگزاری از حاضران، اظهار داشت: اهتمام کردم، کار بد انجام ندهم. اهتمام کردم در راهی قدم بردارم که آن چه انجام می دهم در زمینه مسائل فرهنگی و هنری باشد. افتخار من کارهایی است که بازی نکردم. شاید در کارهایی که بازی کردم، یکی دو کار باشد که راضی ام نکرده باشد اما اغلب کارها حرفی برای گفتن داشته و دارد. وی ادامه داد: هرکسی در راه زندگی اش اتفاقاتی رخ می دهد که زندگی ساز آینده اش می شود. شانس آوردم به کسانی برخوردم که اهل فرهنگ بودند؛ انسان های والایی که همه آنها را می شناسند و هرکدام در زمینه فرهنگ و هنر ایران فعال بودند و از آنها یاد گرفتم. راد اظهار داشت: اگر در بازیگری یاد گرفتم از بزرگانی که با آنان کار کردم آموختم. اگر دیسیپلین تئاتری آموختم از آنان بوده است که نام تئاتر را جاودان کردند و تمام آنها در تاریخ تئاتر بودند. اهتمام کردم از آنان چیزی یاد بگیرم و به آنان و حرمتشان احترام بگذارم و خطا نکنم. در ادامه ایرج راد بعد از دریافت تندیس یادمان بزرگداشت خود از قطب الدین صادقی در کنار همسر، دوستان و همکاران خود شمع کیک ۷۹ سالگی خودرا فوت کرد. در ادامه برنامه مهدی یغمایی به همراه محمدرضا چراغعلی به اجرای موسیقی پرداختند و همینطور برخی از شاعران نیز آثار خودرا ارائه کردند. سیزدهمین همایش شعر و موسیقی با اجرای چنگیر حبیبیان به پایان رسید.

منبع: پیلانو