در گزارش پیلانو مطرح شد؛ دوسالانه نگارگری خودرا به چالش بکشد

پیلانو: مهدی فرخی هنرمند نگارگر ضمن تاکید بر اهمیت برگزاری یازدهمین دوسالانه ملی نگارگری ایران پیشنهادهایی برای بهبود شرایط برگزاری و دستاوردهای این رویداد هنری بیان نمود.

مهدی فرخی هنرمند باسابقه رشته نگارگری درباره ی این هنر ایرانی و برگزاری دوسالانه ملی نگارگری ایران به خبرنگار مهر اظهار داشت: در زمینه نگارگری، هنرمندان ما به روش استاد-شاگردی آموزش می بینند. روش دیگر برای قرارگیری در معرض آموزش این است که هنرمندان بوسیله دانشگاه ها فارغ التحصیل می شوند و به کار خود ادامه دهند. دوسالانه نگارگری موقعیتی است که در آن همه هنرمندان می توانند از آموخته های خود بهره گیرند و آثارشان را در معرض تماشا قرار دهند. در این رویداد هنرمندان هم می توانند به تماشای کارهای تازه بنشینند و هم خلاقیت های رخ داده در آثار شرکت کنندگان را مورد بررسی و مطالعه قرار دهند.
وی درباره ی لزوم برگزاری جلسات نقد و بررسی در یازدهمین دوسالانه ملی نگارگری ایران بیان کرد: در طول برگزاری دوسالانه ها، برگزاری جلسات نقد و بررسی، اقدامی ضروری است؛ برای اینکه در این جلسات چالش های حال حاضر نگارگری مورد بررسی قرار می گیرد تا از این طریق جوانانی که وارد این رشته می شوند، بتوانند از کمند این چالش ها عبور و انرژی خودرا صرف خلق آثار نو و تازه کنند.
این هنرمند نگارگر با اشاره به تکرار در ادوار گذشته دوسالانه نگارگری عنوان کرد: اگر کتاب دوسالانه را در طول چند دوره اخیر مرور نماییم، عموماً می بینیم که حدودا هیچ اتفاق خاصی در نگارگری معاصر ایران رخ نداده و این یکی از چالش های مهم دوسالانه های نگارگری است. امیدوار هستم با تدابیری که در دوره ی جدید اندیشیده شده است، این مساله مرتفع شود.
فرخی تصریح کرد: بزرگترین دستاورد دوسالانه ها این است که عموم هنرمندان شاغل در یک رشته هنری در میدانی معین آثارشان را به نمایش می گذارند و خلاقیت را مشاهده می کنند. عموم هنرمندان تازه ترین و فاخرترین آثار خودرا در این قسم رویدادهای هنری به نمایش می گذارند و این اتفاق نشان میدهد که هنرمندان از نظر موضوع و بیان به چه سمت و سویی می روند. این نکته ای حائز اهمیت و قابل مطالعه در برگزاری دوسالانه ها است.
وی با اشاره به چالش عدم برگزاری منظم دوسالانه ها پیشنهادی را برای رفع این مساله ارائه کرد و اظهار داشت: ایجاد وقفه در برگزاری دوسالانه ها یک لطمه است و اگر نظم و انسجام لازم در برگزاری آنها وجود داشته باشد، تأثیرگذاری شان چند برابر می شود. پیشنهاد من برای جلوگیری از این اتفاق این است که یک جدول زمان بندی داشته باشیم و دوسالانه های هنری طبق این جدول برگزار شوند. چنین جدولی نباید با تغییر مدیران دستخوش تغییر شود؛ بلکه لازم است روال برگزاری دوسالانه ها طبق زمان بندی جلو برود و مهم تر این که به زمان بندی برگزاری دوسالانه ها پایبند باشیم.
فرخی در آخر اشاره کرد: پیشنهاد من این است که ادوار گذشته دوسالانه نگارگری مورد نقد و بررسی جدی واقع شوند. اگر ما در برگزاری این رویدادها دنبال چالش باشیم به موفقیت های بزرگ دست پیدا می نماییم. امیدوار هستم به دوسالانه ها نگاهی گذرا و حرکتی که فقط باید صورت گیرد، نداشته باشیم؛ بلکه این قسم رویدادها را فرصت و موقعیتی آموزشی برای همه هنرمندان جوان بدانیم تا از این طریق به افق های روشن تری در هنر نگارگری برسیم. چه بسا که این ظرفیت در دوره های مختلف وجود داشته است و ما کم تر به آن توجه کرده ایم.