هنرمند نقاش اهل سوریه با حضور در پیلانو: به دنیا نشان دهیم ایران و سوریه در هنر نیز با هم همکاری دارند

پیلانو: هنرمند سوری حاضر در ایران بر این باور است که هنرمند مثل پرنده ای است که نمی تواند در قفس باشد. هنرمندی که به نقاط مختلف سفر می کند، با نشاط و پویا می شود و در ادامه ابراز امیدواری می کند که همه هنرمندان جهان آزاد باشند. او نقش هنرمند تجسمی در جنگ را مهم می داند؛ «درست مثل یک سرباز در جنگ.» از دید طلال بیطار، هنرمند همیشه سرباز صلح است و با آثارش حقیقت جنگ را آشکار می کند؛ بدون هیچ کلمه و تفسیری.
طلال بیطار، هنرمند نقاش و استاد دانشگاه در زمینه نقاشی است. او که در جریان سفر خود به ایران در محل خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) حاضر شد، به پرسش هایی درباره نقش هنرهای تجسمی در زمان جنگ، کمی بعد از جنگ و مدت ها بعد از جنگ، نقش نظام فکری هنرمند بر کار هنری او و پیشینه ی مفهوم غدیر در سوریه صحبت کرد.
هنرمند همیشه سرباز صلح است

این هنرمند در ابتدا و در پاسخ به این پرسش که نقش هنرهای تجسمی در زمان جنگ، کمی بعد از جنگ و مدت ها بعد از جنگ چیست؟ چنین اظهار نمود: «هنرمند تجسمی به ترجمه احتیاج ندارد؛ چونکه اثر او بدون نیاز به ترجمه معنایش را منتقل می کند. هنرمند تجسمی در جنگ نقش مهمی دارد درست مثل یک سرباز در جنگ. هنرمندان در تابلوهایی که می کشند از تأثیر جنگ بر مردم و جامعه شان می گویند. هنرمند همیشه سرباز صلح است و در جنگ ها تاثیر بسیار بزرگی دارد. برای اینکه با آثارش حقیقت جنگ را خصوصاً برای آن هایی که خارج از جنگ هستند، آشکار می کند. آنان حقیقت را بصورت مستقیم با تابلو می بینند، بدون هیچ کلمه و هیچ تفسیری.»

او افزود: «تابلوی نقاشی چه در جنگ باشد چه در خارج از جنگ، پیام به حساب می آید و پیامش فقط برای محیط داخلی کشور نیست. این تابلوهای نقاشی پیامی حقیقی و صادق هستند؛ برای اینکه از احساسات و رنج های هنرمند خارج شده و از آنچه بر او گذشته نشأت می گیرد. هنرمندان تجسمی مثل شاعران احساسات زیادی دارند. آنان احساسات درونی شان را داخل تابلوها با اشکال و خطوط منتقل می کنند.»

این هنرمند نقاش با اشاره به نقش مهم هنرهای تجسمی در جامعه اظهار داشت: «در خلال جنگ تابلو اهمیت بیشتری دارد برای اینکه تابلو آنچه اتفاق افتاده را به عالم نشان میدهد و زبان جهانی است. آنچه در زمان جنگ اتفاق افتاده را هنرمند نقاش با استفاده از احساسش روی تابلو منتقل می کند. هنر همیشه مقاوم و اجتماعی است و پیامی در پی دارد. در زمان جنگ تعداد هنرمندان بیشتر می شود برای اینکه هنرمند احساسات و ناراحتی اش را روی تابلو منعکس می کند. هنرمند با تابلویش مقاوت می کند.»

بیطار همین طور افزود: «هنرِ پس از جنگ هنر دیگری است. در مرحله اول این هنر نشان میدهد که هنرمند چگونه از این جنگ خارج شده و ثبات را نشان میدهد. اگر تغییراتی در اجتماع و شهرها پس از جنگ اتفاق بیفتد، تابلوهای پس از جنگ این تغییر را منتقل می کنند. تابلوی پس از جنگ نشان میدهد جنگ چگونه از کشور خارج شد و هنرمند چگونه مثل یک پروانه یا کبوتر آزاد شد و به سمت بازسازی انسان و شهرها رفت. پس از جنگ، ثبات زندگی مردم، خوشی خروج از جنگ و رفتن به سمت استقرار است که در هنرمند حالتی متفاوت با زمان جنگ بوجود می آورد. در این زمان هنرمند تابلوی جدیدی در مکاتب هنری مختلف خلق می کند و نمایشگاه جدیدی برپا می نماید که نشان دهنده تغییر احساساتش به سمت خوشبختی و فراغت بال بعد از جنگ است. این که چگونه به استقرار دست یافت. در این زمان تابلو برای هر مکتبی که باشد، زیبایی دارد.»

هنرمند در تابلو نقاشی خشمش را منتقل نمی کند
بیطار در ادامه مصاحبه به این پرسش که نظام فکری یک هنرمند چه تأثیری بر روی کار هنری او دارد؟ اظهار داشت: «هنرمند سلاح برنمی دارد بلکه همیشه مسالمت آمیز رفتار می کند. او اگر معترض هم باشد، به هنرش مشغول می شود. اگر با حکومت یا سیاستی مخالف هم باشد در تابلویش خشم و انزجار خودرا منتقل نمی کند، بلکه با لطافت و ملایمت به نصیحت می پردازد. هنرمند فقط احساساتش را دارد. او با تابلوهایش به کشورهای جهان نشان میدهد که به مردمش ظلم شده است.»
او افزود: «پیکاسو با تابلو مشهورش «گرنیکا» به جهان نشان داد که در اسپانیا چه گذشت، اما او تابلو ضدحکومت نداشته است، نشان نداد مخالف حکومت است. هنرمند صاحب محبت و احساسات عالی مرتبه انسانی است و رسالت انسانی دارد. هنر زیبایی است و نمی تواند درونش خشم داشته باشد. شاید یک کاریکاتوریست بتواند در اثرش خشمش را منتقل کند، اما یک هنرمند نقاش در تابلوهایش نمی تواند چنینی کاری انجام دهد.»

غدیر برای ما فقط مذهبی نیست بلکه انسانی است
این هنرمند مسیحی در ادامه درباره ی مفهوم غدیر در زمینه فرهنگ و هنر سوریه اظهار داشت: «مفهوم غدیر برای ما یکی از بالاترین حالات انسانی است و احساسی است که فقط دینی نیست؛ بلکه انسانی به حساب می آید و به تفکر نزدیک است. وقتی ولایت امام علی(ع) از جانب پیامبرمان محمد (ص) اعلام شد، و تمام دنیا و پیروان همه ی ادیان دیدند که امام علی(ع)، امامِ فکر و انسانیت است. ایشان تفکری محبت آمیز و بشر دوستانه داشت. امام علی (ع) مثل هنرمندی است که تابلو می کشد. ما عید غدیر را با اجرای تئاتر، کشیدن تابلو نقاشی، خواندن آهنگ و شادی در خیابان جشن می گیریم. مردم از فرقه های مختلف در سوریه، به جشن غدیر دعوتند و شرکت در این ضیافت دینی برای پیروان همه ادیان آزاد است. مردم سوریه از این منظر روشنفکر هستند، مثل مردم ایران، مردم با ادیان مختلف در کنار هم زندگی مسالمت آمیزی دارند. مثل ایران نیست که جشنی در تمام کشور بر پا باشد، اما وقتی شیعیان جشنی می گیرند، مردم دیگر ادیان را هم دعوت می کنند.»
نقاشی هایی درباره امام علی (ع) و امام خمینی (ره)
بیطار همین طور درباره ی تابلوهای نقاشی خود که برای حضور در نمایشگاهی در ایران به کشورمان آورده است، توضیحاتی ارائه کرد.
او اظهار داشت: «سه تابلو نقاشی با خود آورده ام. دو تای آنها درباره امام علی (ع) و یکی درباره امام خمینی (ره) است. نخستین نقاشی کودکی را در بغل امام علی(ع) نشان میدهد. من اسمش را امام انسانیت گذاشته ام، برای اینکه امام علی (ع) در وهله اول یک انسان تمام عیار به حساب می آید که طرز فکر و محبت او از خلال نوشته هایش به جهانیان منتقل شده است. او منتشرکننده محبت است. تعالیم امام علی (ع) در تمام عالم انتشار یافته است. آدمی که ادعای هنرمند بودن و با فرهنگ بودن دارد، ولی هیچ چیزی از امام علی (ع) نخوانده باشد، در حقیقت هنرمند حقیقی و با فرهنگ نیست.»

او افزود: «تابلوی دوم هم درباره امام علی(ع) است که در آن حضرت را ترسیم کرده ام که به تهران نگاه می کند. پشت سرش خانه هایی غیر واضح قرار گرفته و مقابلش شهر تهران به عنوان شهری متمدن قرار گرفته است. شهری که فرهنگی دارد که متوسل به امامان است. تابلو سوم درباره امام خمینی است که یکی از پیروان مکتب امام علی (ع) است. او برای همه ادیان چشم بیناست. در تابلوی سوم فلسطین را نشان دادم و امام خمینی (ره) دستش را به نشانه پشتیبانی از قدس بالا برده اند. سبک نقاشی های من اکسپرسیونیسم است و واقع گرا نیست.»

این هنرمند درباره سبک کارهای خود افزود: «من بوسیله رنگ ها و خطوط ساده، احساساتم را نشان می دهم. اما برداشت آدم ها از تابلوها متفاوت می باشد و به حس زیبایی شناختی هر شخص بستگی دارد. ممکنست شخصی از رنگ قرمز خوشش بیاید و اگر این رنگ را در تابلویی نبیند به نظرش آن تابلو خوب نیاید.»
بیطار درحال نشان دادن تصاویر تابلوهای خود

منبع: پیلانو