برگزاری نكوداشت عبدالمجید شریف زاده؛ تجلیل از نگاره های شریف که پاسدار هنر و پرستار فرهنگ بود
به گزارش پیلانو آیین نکوداشت و قدردانی از سه دهه فعالیت سیدعبدالمجید شریف زاده مدرس دانشگاه و رئیس پژوهشکده هنرهای سنتی وزارت میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری در کوشک باغ هنر برگزار گردید.
به گزارش پیلانو به نقل از مهر، آیین «نگاره های شریف» ویژه برنامه بزرگداشت سیدعبدالمجید شریف زاده رئیس پژوهشکده هنرهای سنتی وزارت میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری با هدف نکوداشت بیشتر از سه دهه خدمت صادقانه این هنرمند به هنر ایرانی اسلامی روز چهارشنبه ۲۲ تیرماه در کوشک باغ هنر برگزار گردید.
سید محمد مجتبی حسینی دبیر فرهنگستان زبان و ادب پارسی در ابتدای این برنامه که اجرای آن به عهده علی درستکار بود، ضمن قدردانی از مقام هنری و فرهنگی عبدالمجید شریف زاده با قرائت نوشته ای از این پژوهشگر شناخته شده کشورمان قدردانی کرد.
قدردانی از پیشینه فرهنگی هنری شریف زاده در عرصه های مختلف هنری و حوزه میراث فرهنگی، تاکید بر انتقال تجربیات این پژوهشگر در حوزه های مختلف دانشگاهی و پژوهشی همچون نکات مهمی بود که حسینی در متن توصیفی خود درباره عبدالمجید شریف زاده به آن اشاره داشت.
از شریف زاده پاسدار هنر تا شریف زاده مدیر فرهنگ
محمد علی رجبی دوانی رئیس گروه هنرهای سنتی فرهنگستان هنر هم در این مراسم بیان نمود: عبدالمجید شریف زاده در شرایطی وارد مجموعه میراث فرهنگی شد که در تنگناهای زیادی قرار داشتیم. ازاین رو من برای او کلمه پاسدار را به کار می برم که پاسداری کرد. پاسدار وظیفه اش فقط نگهبانی نیست. پاسدار شخصی است که وقتی از جایی و چیزی پاسداری می کند باید در جهت تعالی آن هم فعالیتهایی داشته باشد. این شرط اول امانت داری است که باید در جهت تعالی و رشد باشد. کار فرهنگ هم این گونه است و متاسفانه وقتی دو سازمان صنایع دستی و گردشگری را در میراث فرهنگی ممزوج کردند اتفاقات بدی افتاد. گو این که وظیفه میراث فرهنگی جذب توریست است و اینجاست که میراث فرهنگی در این حد افول می کند.
وی اضافه کرد: در این شرایط عبدالمجید شریف زاده آمد و مسولیت های مختلفی را در این شرایط به عهده گرفت. او با علم به این که می دانست مدیریت فرهنگی و هنری چقدر سخت و دشوار است عهده دار مسئولیتی شد که استادان عزیزی در این چارچوب حضور داشتند و به اعتقاد من خود اینها میراث فرهنگی این سرزمین بودند که اگر همین عزیزان را تکریم نکنیم گرفتار اشتباه می شویم. دقیقا در همین جا بود که عبدالمجید شریف زاده در دوران مختلف کمبودها و اتفاقات مختلف مانند پاسدار از همه این ها نگهداری کرد. کار دومی که وی کرد انتقال امید به هنرمندان پیشکسوت بود. شرایطی که منجر به معرفی برخی از جوانان به هنرمندان پیشکسوت و تبدیل به جریانی موثر در این حوزه شد. شرایطی که ای کاش در حوزه های آموزش مدیریتی کشور هم اتفاق می افتاد تا ما شاهد ورود آدم های نورسیده و بی تجربه در این حوزه نباشیم.
این مدرس و پژوهشگر هنرهای سنتی در ادامه ضمن قدردانی از تلاشهای عبدالمجید شریف زاده در حوزه های مختلف هنر اظهار نمود: عبدالمجید شریف زاده فردی متعهد به فعالیتهای خود بود که تلاشهای او منجر ورود به رشته های آکادمیک در حوزه میراث فرهنگی شد. او به معنای واقعی پاسدار فرهنگ و هنر است و با ایمان چنین کاری را انجام داد. ایمان انسان را نگه می دارد و اگر این ایمان در شریف زاده نبود، نمی توانست در این چارچوب اداری باقی بماند. وی با مدیریت دینی و انقلابی خدمات قابل توجهی در همه حوزه ها انجام داد که از آن جمله میتوان به شورای ارزشیابی هنرمندان هنرهای اسلامی اشاره نمود که می بایست همچنان مدیریت آنرا به عهده داشته باشد.
رجبی دوانی در بخش دیگری از صحبت های خود تصریح کرد: امروز صدها نفر از هنرمندان در جایگاه های مناسبی قرار گرفته اند که می توانند به نگهداری هنر خود امیدوار باشند و شریف زاده فردی بود که بعنوان مدیر و پژوهشگر نسبت به استمرار چنین رویکردهایی نهایت تلاش خویش را با ایمان و تقوا انجام داد. به هر ترتیب شخصیت عبدالمجید شریف زاده باید از زوایای مختلفی بررسی شود، او شخصیتی بود که دائماً درحال ارتقا و آگاهی خود بود. او مدیری موفق و شخصیتی عالی است که در جایی مانند میراث فرهنگی از این کلیدواژه حراست و نگهداری کرد.
وی خاطرنشان کرد: در زمانی که همه درحال فراموش شدن هستند این برنامه ها جای قدردانی و تحسین دارد که توانسته اند در این شرایط قدرشناس زحمتکشان عرصه فرهنگ و هنر باشند.
قدردانی از هنرمندی که مدیر خوش اخلاقی هم بود
مهدی حجت از مدیران اسبق عرصه میراث فرهنگی هم در این مراسم اظهار داشت: من به این جلسه دعوت نشده بودم و با دلم به اینجا آمدم. اما اگر بخواهم به سهم خودم درباره شخصیت استاد شریف زاده صحبت کنم باید بگویم او مجموعه ای از مولفه های در کنار هم قرار گرفته است که اول به وجه هنرمند بودنش میتوان اشاره نمود. مطلب مهم دیگر ارتباط او با افرادی است که فعالیت هنری انجام می دهند. شریف زاده همچون هنرمندانی بود که با استفاده از داشته های علمی و عملی خود در عرصه هنر با هنرمندان همدل می شدند. شرایطی که منجر به ایجاد علاقه و صمیمت توسط هنرمندان با یک مدیر هنری می شود.
وی اضافه کرد: مسئله بعدی که درباره عبدالمجید شریف زاده میتوان به آن اشاره داشت، چارچوب مدیریتی و فهم او در این حوزه بود. وی با داشتن چنین ابزار و دانشی بود که خویش را بعنوان مدیری موثر و فهیم در حوزه هنرهای سنتی معرفی نمود. مدیری که فقط درگیر احساسات و هیجانات مدیریتی نبود. اتکا به دو ترکیب فهم هنر و آگاهی، او را تبدیل به فردی موثر در عرصه فرهنگ و هنر کرد. البته همه اینها زمانی می تواند دربرگیرنده اتفاقات خوبی باشد که آن مدیر اخلاق خوشی داشته باشد و عبدالمجید شریف زاده دارای این خصوصیت بود. صفتی که کار هرکسی نیست و او از عهده این کار به خوبی برآمد.
«عدل» و «عمارت» در مدیریت آقای پژوهشگر که «پرستار» هم بود
سید محمد بهشتی رئیس اسبق سازمان میراث فرهنگی کشور هم در این مراسم ضمن قدردانی مقام فرهنگی هنری عبدالمجید شریف زاده توضیح داد: همه کسانی که در این مراسم حضور دارند، به دعوت دل آمده اند. به اعتقاد من شریف زاده نیست او شریف هم هست. شریف زاده همچون مدیرانی بود که جنس مدیریتی او از جنس «عدل» بود و در سر جای خودش قرار داشت. زمانی که من وارد میراث فرهنگی شدم وی در جای خودش بود اما در مقطعی هم وی در این سازمان نبود. گویی این که دستی را از تن جدا کرده بودند و مدتی هم طول کشید که من متوجه ماجرا شوم و وقتی هم او برگشت باردیگر عدل جاری شد.
وی اضافه کرد: شریف زاده مدیری بود که علاوه بر به کار بردن واژه پاسدار برای او باید به واژه پرستاری را هم نسبت داد که علاوه بر در نظر گرفتن کلیدواژه های عدل و عمارت به پرستاری از هنرمندان هم توجه زیادی داشت. او مانند باغبانی بود که وقتی به کارگاه های هنرهای سنتی می رفتیم، مانند یک باغبان به محصولات هنری این باغ پربار توجه می کرد. همه این صفات است که او را تبدیل به فردی می کند که وقتی نام هنرهای سنتی را می بریم حتما یاد عبدالمجید شریف زاده می افتیم. او مانند «غزل» و حافظ و «مثنوی» و مولانا است که ما را یاد هنرهای سنتی می اندازد. این مقامی است که خیلی باید صبوری و کوشش مستمر برای تحقق آن داشت و بیخود نیست که عمر مدیریتی وی در جمهوری اسلامی ایران تا این حد زیاد بود چون که وی در جای درست خودش قرار داشت. او حتی از زمان رسمی مدیریتش که حالا به درجه بازنشستگی نائل آمده، می تواند بیشتر در این مسند حضور داشته باشد. شریف زاده به اعتقاد من نمی تواند بازنشسته شود و من فکر می کنم نسبت این مرد با هنرهای سنتی به همین راحتی ها به پایان برسد.
استاد شریف زاده تازه کار شما شروع شده است
سید محمد حسین حجازی مدیرعامل شرکت نوسازی عباس آباد هم در ادامه این مراسم ضمن ابراز خرسندی از برگزاری چنین رویدادی اظهار نمود: تمام آنچه در این مراسم انجام گرفته برآمده از دل است که حداقل برای خودم جلسه بسیار ارزشمندی است که احساس می کنم با انسان های بزرگ و اندیشمندی نشست و برخاست می کنم که گویی در کلاس درس هستند و بنده از آن بهره مند شدم.
وی اضافه کرد: خصوصیت های شخصیتی جناب شریف زاده دقیقا همانند نام این هنرمند است که در چارچوب انسانی شریف قریب به دو دهه هنرهای سنتی را در راه بلوغ و استمرار قرار دادند. جناب شریف زاده هنرمند متعهدی هستند که در احیای هنرهای سنتی تلاشهای زیادی انجام دادند و من امیدوارم در کنار شما علاقه مندان هنرهای سنتی و استاد شریف زاده بتوانیم در مجموعه اراضی عباس آباد راه را ادامه بدهیم. من فکر می کنم کار استاد شریف زاده تازه شروع شده است و حالا فراغت بیشتری دارند که می توانیم از وی در اتاق های فکر بهره مند شویم. ما هم در این حوزه پیش قدم خواهیم شد و از حضورش استفاده می نماییم.
پس از این بخش در حضور میهمانان ویژه مراسم هدایایی به رسم یادبود از سوی مجموعه های مختلف فرهنگی هنری به عبدالمجید شریف زاده که اخیرا به درجه بازنشستگی نائل آمده اهدا شد.
عبدالمجید شریف زاده متولد ۱۳۳۹ در ساری است که یک دوره از سال ۱۳۷۳ تا ۱۳۸۶ و یک دوره از سال ۱۳۹۶ تا تیر ۱۴۰۱ ریاست پژوهشکده هنرهای سنتی وزارت میراث فرهنگی را عهده دار بوده است. وی دارای مدرک دکترای پژوهش هنر از دانشکده هنرهای زیبا و کارشناسی صنایع دستی از دانشگاه هنر است. تقویت وجهه پژوهشی و حفظ و احیا مهم ترین مبحث شریف زاده در دوره تصدی مدیریت پژوهشکده بوده است.
از دیگر مشاغلی که وی عهده دار بوده است میتوان به مدیر کلی توسعه و ترویج صنایع دستی، مدیریت موزه فرش ایران و رئیس کمیته ارزشیابی هنرمندان هنرهای سنتی، عضو هیات علمی پژوهشگاه میراث فرهنگی، عضو گروه هنرهای سنتی فرهنگستان هنر، رئیس گروه هنر شورای بررسی متون و کتب علوم انسانی رشته هنر در پژوهشگاه علوم انسانی اشاره نمود.