بداهه نوازی كمانچه در فقدان علی اصغر بهاری شبی که با نوای کمانچه گریستیم!

پیلانو: کمانچه همان سازی است که آوای آن چنان سوزی دارد که می تواند سیل اشک را از چشمان سرازیر کرده و غوغایی در وجود شنونده به پا کند…
به گزارش خبرنگار ایسنا، در شبی که حسام اینانلو در مقام یادبود استاد کمانچه نوازی ـ علی اصغر بهاری ـ نواخت، میهمانان محدودی در سالن کوچک استاد دهلوی حضور داشتند.
اینانلو در این اجرا کمتر از ۴۰ دقیقه به بداهه نوازی کمانچه پرداخت که فراز و فرودهای گوناگونی را با ساز خود تجربه نمود.
اگر به آوایی که نواخته می شد گوش جان می سپردید، چنان شما را با خود همراه می کرد که ناخودآگاه و بدون هیچ دلیلی اشک از چشمانتان سرازیر می شد.
از آنجائیکه موسیقی بی کلام یک هنر انتزاعی است، هر فردی می تواند برداشت متفاوتی از آن داشته باشد و حین گوش سپردن به آن فضای متفاوتی در مقابل چشمانش تداعی شود. حال تصور کنید که پای اجرای بداهه نوازی کمانچه نشسته اید و نوازنده هر لحظه بنا بر حال و هوای خود سازش را به صدا درمی آورد و شما را با خود همراه می سازد که امکان دارد در اینجا تا حدی با حال و هوا و انرژی نوازنده همراه شده و یا این که بسته به حال خود مسیر متفاوت تری را حین گوش دادن به آنچه نواخته می شود داشته باشید.
علی اصغر بهاری از استادان موسیقی ایرانی و نوازنده برجسته کمانچه بود. وی در دهه ۱۳۶۰ با فرامرز پایور، شهرام ناظری، جلیل شهناز، محمد اسماعیلی و سید محمد موسوی، در «گروه اساتید موسیقی ایران»، همکاری داشت.
حسام اینانلو ـ نوازنده کمانچه ـ متولد ۱۳۶۶ است و نخستین فعالیت حرفه ای وی در سال ۱۳۸۸ با انتشار آلبوم رهگذر آغاز شد.

منبع: pilano.ir