گفت وگو با طاهر شیخ الحكمایی، مجسمه ساز معاصر ایرانی مشکلات هنرمندان همیشه هم مالی نیست

طاهر شیخ الحکمایی، مجسمه ساز معاصر ایرانی که این روزها جشن تولد 67 سالگی اش را پشت سر گذاشته است، چنین آرزو می کند، «اولا این بیماری (کرونا) از بین برود و همه در سلامت باشند. جوان ها به آرزوهایشان برسند و مشکلاتی که در جامعه وجود دارد نیز برطرف شود.»
شیخ الحکمایی که بعد از مدت ها گذران زندگی در دوران کرونا، حضور در یک دورهمی به همت موسسه هنرمندان پیشکسوت را به همراه عده ای دیگر از هنرمندان تجربه می کرد، در گفت وگویی با ایسنا اشاره کرد: «بسیاری از هنرمندان عضو موسسه هنرمندان پیشکسوت پا به سن هستند و فرزندانشان در خارج از کشور زندگی می کنند. در این شرایط موسسه می تواند با انجام هماهنگی هایی، شرایطی را فراهم آورد تا هنرمندانی که پا به سن گذاشته اند، بیشتر توجه و حمایت عاطفی دریافت نمایند و به صورتی از بار مشکلاتشان کم شود.»
این هنرمند ضمن ابراز خوشی از فرصت گردهمایی اظهار داشت: «متأسفانه کرونا برای همه، شرایط سختی را ایجاد کرده است همچون این دیدارها. امیدوار هستم این معضل برطرف شود و بتوانیم بیشتر همدیگر را ببینیم.»
شیخ الحکمایی همین طور درباره نحوه فعالیتش در دوران قرنطینه افزود: «سال اول مدت طولانی ای را در خانه بودم. برای من در کنار خانواده ماندن و کار کردن بد نبود اما خب از طرفی لازم بود که برای جلساتی در محل کارم حضور پیدا کنم.»

شیخ الحکمایی در ادامه ضمن اشاره به این نکته که هنرمندان هر کدام در حوزه کاری خودشان یا استخدام دولت بودند، یا آزاد کار کردند و یا مدرس بودند، اشاره کرد: «برخی مشکلات وجود دارد که موسسه هنرمندان پیشکسوت درصدد حل کردن آنهاست. خیلی از هنرمندان عضو این موسسه پا به سن گذاشته اند و نیاز به حمایت عاطفی بیشتری دارند. بدین سبب نیاز است که موسسه در موارد عاطفی در کنار این عزیزان باشد تا باری از مشکلاتشان بکاهد.»
وی همین طور افزود: «مشکلات همیشه از جنس مالی نیستند و بسیاری از این هنرمندان امکانات مالی خوبی هم دارند اما نیاز به محبت بیشتری دارند.»
این هنرمند مجسمه ساز همین طور از درگذشت هنرمندان پیشکسوت در دوران کرونا ابراز ناراحتی کرد و دراین زمینه شعری خواند: «بیا تا قدر یکدیگر بدانیم/که تا ناگه ز یکدیگر نمانیم»
شیخ الحکمایی در آخر ضمن اشاره به این نکته که هنرمندان پیشکسوت نیز عضوی از جامعه محسوب می شوند، افزود: «همه دوستانی که در این اجتماع کار می کنند، تلاش می کنند؛ از یک کارگر معمولی گرفته تا یک معلم، همه تلاش خودشان را برای ساختن یک جامعه خوب می کنند. هنرمندان نیز به همین صورت تلاششان را می کنند و باید نسلی را پرورش دهند که جای خودشان را پُر کند. بدین سبب هر فردی که به سن بازنشستگی می رسد، توقع دریافت توجه دارد. پیشکسوتان نیز عضوی از جامعه هستند و باتوجه به تلاشی که کرده اند، باید به آنان توجه گردد.»