حسینی با هنرمندان خداحافظی کرد

پیلانو: سید مجتبی حسینی بعد از حدود چهار سال حضور در معاونت امور هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، در پیامی از هنرمندان و همکاران این معاونت قدردانی و خداحافظی کرد.
به گزارش پیلانو به نقل از ایسنا، محمدمهدی اسماعیلی، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی یکشنبه، چهارم مهر ماه محمود شالویی را در حکمی به سمت سرپرست معاونت هنری منصوب نمود و سید مجتبی حسینی هم به فرهنگستان زبان و ادب فارسی رفت.
سید مجتبی حسینی بعد از رفتن از معاونت هنری در پیامی نوشت:
«هوالبصیـر
ایمان دارم که حریم ِهنر، دور و نزدیک ندارد و هر که بر این خوان، نشسته وُ برخاسته باشد؛ چنان مرهون خواهد بود که به حق نمک، جزقوام وُ دوام وُ علاجِ آلام آرزویی نخواهد کرد؛ هم چنان که اکنون؛ من به شکرانه ی سعادتِ خدمت در خان ومان هنر؛ شکرگزار خداوند و خانواده ی هنر هستم. دشواروظیفه ای که بااینکه مقارن با مصائب طبیعت وُ شدائد شیوع بلا گردید اما به هم پایی و هم راهی هنرمندان وهمکاران، هیچ از بضاعت ممکن دریغ نشد و به آن چه که تکلیف و تعهد نام داشت؛ سر گذاشته شد. هر چند این کارنامه به کارزار بسیارمجموع می شود اما به حقیقت؛ مقارنت این دوران با سلسله ادباری چون سیل، زلزله، کرونا از یک سو و از دیگر سو برزخ بودجه، برنامه ای که بر آن تدارک دیده شده بود را چنان که باید؛ بر پا نمی گذاشت و تلخ تر آن که به جبر دورباش ها و مراقبات بهداشتی و منع ناگزیر کارهای هنری برای پاسداری از سلامت؛ هم قامت اقتصاد هنر و معیشت هنرمندان خمیده تر گردید و هم فقدان گهرمردان و گهرزناندر این معرکه، خسارتی جبران ناپذیر پدید آورد. با باور به این که هنر ثروت و فرصتی مغتنم برای کشور است، کوشیده شد با بسیج توان وتوشه ی موجود و با تدوین برنامه ای برمبنای منطق اضطرار، نظام توسعه تولید هنر و تربیت هنرمند تداوم پیدا کند و با تاکید بر رویکردخلاق هنر و توزیع حمایت های ممکن و انتظام بخشی به رویدادها و سامان دادن به ساختارها و سازمان های هنر، انفعال تحمیل شده را بهاتفاق و اتحاد نزدیک کرد که حکایت مذکور، قدم به قدم و به قلم صدق در دفاتر آمار و آثار ثبت و ضبط گردیده است و اساسا به دیده یاغماض؛ قابل احصاست. ظرفیت ارزشمندی که در گام دوم انقلاب شایسته است بیشتر و بهتر محل ملاحظه باشد. وقت مغتنمی ست کهاز پایمردی و هم نوردی جناب دکتر سیدعباس صالحی در مقام وزیری وزین که همه امید بودند وُ همه خیرخواهی؛ قدرشناسی کنم و ازهمه ی همکارانم که مومنانه به هنر باور داشتند و هیچ فروگذار نبودند یاد کنم. و برای برادر گرامی جناب آقای دکتر محمد مهدیاسماعیلی و همکاران منصوب آرزوی توفیق بیش از پیش نمایم. این راه دشوار جز به بردباری اصحاب کریم هنر که با جمیع جراحات، جز بهمقصد نیندیشیدند و اهالی شریف رسانه که آیینه وار هم دلی کردند به سر نمی شد که در این فرصت، فروتنانه، آرزومند سلامت وسعادت شان هستم و آخر آن که:
روان روشن سعدی که شمع مجلس توست
به هیچ کار نیاید گرش نسوزانی
سیدمحمدمجتبی حسینی»