در گزارش پیلانو مطرح شد؛ غفلت از مراتب هنری هنرمندان در عرصه موسیقی

به گزارش پیلانو یکی از تهیه کنندگان و ناشران حوزه موسیقی از اولویت ها و کارهای مهم دفتر موسیقی وزارت ارشاد در دولت جدید پیرامون موضوعات در رابطه با محتوا سخن گفت.

افشین معصومی تهیه کننده و ناشر موسیقی در گفتگو با خبرنگار مهر ضمن اشاره به مبحث اولویت های اجرایی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در دولت سیزدهم بیان نمود: وقتی مسئله محتوا برای آثار با کلام حوزه موسیقی مطرح می شود، مشخصاً این شعر و ادبیات است که درگیر چنین فرآیندی می شود. همه ما دوست داریم نظارت و ممیزی روی آثار با کلام وجود نداشته باشد و از یک طرف هم ناراحت وضعیت بسیار بد محتوای این سالهای موسیقی هستیم که چرا تا این حد ابتذال در موسیقی ما رواج پیدا کرده است. ازاین رو این دو مسئله باعث ایجاد تضادی شده که از یک طرف خواستار ممیزی نیستیم و از یک طرف هم نگران چهره واقعی جامعه هستیم که خاستگاه موسیقی های نازلی شده که متاسفانه توده مردم هم آنرا مصرف می کنند. در کل ماجرا باید به این نکته واقف باشیم که اوضاع باید کنترل شود.
وی اضافه کرد: یکی از راهکارهایی که ما می توانیم در حوزه محتوا روی آن تمرکز نماییم طبیعتاً مبتنی بر شعر و ادبیات است که به نظر می رسد در ظاهر خیلی روی آن حساس هستیم که یک خواننده یا صاحب اثر با چه شعر و ترانه ای می خواهد تولید موسیقی داشته باشد. در این شرایط هم از جانب دولت بعضی از ممیزی ها و اصلاحاتی صورت می گیرد که گاهی روی بعضی از شعرها خط قرمز می کشند و می گویند: «نه»؛ گاهی هم بعضی از شعرها و ترانه هایی انتخاب می شود که کاملاً مورد پذیرش قرار می گیرد.
این تهیه کننده اظهار داشت: من هیچگاه نفهمیدم خواننده ای که خوب می خواند، خوب آهنگ می سازد و تنظیم کننده خوبی هم هست، چطور می تواند شاعر و ترانه سرای خوبی هم باشد. من واقعاً بعید می دانم غیر از مواردی بسیار استثنائی هنرمندی وجود داشته باشند که دربرگیرنده تمامی این شاخصه ها در عرصه موسیقی باشد. این فرایند متاسفانه نکته ای است که در دنیا نیست، اما در ایران بعنوان یک مزیت از آن یاد می شود. پس لازم است که وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی بخصوص دفتر موسیقی در دولت جدید روی ورود همزمان هنرمندان در عرصه های آهنگسازی، خوانندگی، تنظیم و ترانه سرایی دقت بیشتری داشته باشد.
معصومی در بخش دیگری از صحبت های خود خاطرنشان کرد: من همیشه از این مورد غصه می خورم که چرا در محیط موسیقی ما هیچ وقت مراتب حضور هنرمندان برای تولید آثار موسیقایی رعایت نمی گردد و هر هنرمندی در هر جایگاهی که اتفاقاً برای من قابل احترام است، می آید و هم راستا با فعالیتهای یک هنرمند درجه یک می تواند آلبوم تولید نماید، کنسرت بدهد و در فضای حرفه ای موسیقی کار کند. آیا واقعاً در حوزه سینما، تئاتر و دیگر هنرها هم ماجرا چنین است؟ آیا این بی نظمی در مراتب کاری آن گونه که در حوزه موسیقی دیده می شود، در حوزه سینما هم هست؟ من واقعاً نمی دانم چطور یک خواننده یا یک آهنگساز یا یک نوازنده بدون هیچ پیشینه علمی در حوزه ادبیات و شعر به خود اجازه می دهد که شعر و ترانه بی کیفیت بسراید و بعد بیاید روی صحنه آنرا اجرا نماید و از بد روزگار هم همان آهنگ «هیت» شود.
وی افزود: تاکید و تمرکز بیشتر شورای شعر و ترانه دفتر موسیقی روی پیشینه علمی و عملی شاعران و ترانه سرایانی که آثارشان را برای صدور مجوز به دفتر موسیقی ارسال می کنند یکی از نکات مهمی است که مدیریت بعدی این مجموعه در کنار توجه به رعایت سلسله مراتب و درجه بندی علمی و موسیقایی هنرمندان برای صدور مجوز آثار موسیقایی باید مورد توجه قرار دهد.