باغ مجسمه موزه هنرهای معاصر باز می شود

به گزارش پیلانو مدیرکل هنرهای تجسمی درباره اقدامات درحال انجام در موزه هنرهای معاصر اظهار نمود که نورپردازی مجسمه های موزه شروع شده است و ظرف یک ماه آینده با اتمام نورپردازی، درهای باغ مجسمه به روی عموم مردم باز خواهد شد.
به گزارش پیلانو به نقل از ایسنا و به نقل از روابط عمومی موزه هنرهای معاصر تهران، نشست خبری دو نمایشگاه جدید موزه هنرهای معاصر تهران، روز سه شنبه (۱۱خردادماه) با حضور هادی مظفری (مدیرکل هنرهای تجسمی)، احسان آقایی (رئیس موزه هنرهای معاصر تهران)، شهریار حاتمی (کیوریتور نمایشگاه«نهان بر عیان») و امیر راد (کیوریتور نمایشگاه«پرسونا») در محل موزه هنرهای معاصر تهران برگزار شد.
در ابتدای این نشست، هادی مظفری – مدیرکل هنرهای تجسمی- درباره اقدامات درحال انجام در موزه هنرهای معاصر اظهار داشت: نورپردازی مجسمه های موزه شروع شده است و ظرف یک ماه آینده با اتمام نورپردازی، درهای باغ مجسمه به روی عموم مردم باز خواهد شد و بخش دیگری از آثار موزه در معرض دید علاقه مندان هنر که همیشه مشتاق دیدن آنها بودند قرار می گیرد. این کار با حمایت سازمان زیباسازی شهر تهران انجام می شود و بر مبنای مصوبه هیات مدیره سازمان زیباسازی، ساختمان موزه هم در دستور کار نورپردازی قرار گرفته است و با این اتفاق موزه به صورت نگینی در شبهای تهران می درخشد.
او با اشاره به اینکه برنامه یک ساله موزه تنظیم شده است و تا آخر سال ۱۴۰۰ هفت نمایشگاه در موزه هنرهای معاصر تهران برگزار می شود، اظهار داشت: پیش از این هر سه ماه یک نمایشگاه برگزار می شد و تعداد نمایشگاه ها در طول سال از چهار نمایشگاه تجاوز نمی کرد، اما با برنامه ریزی های صورت گرفته سالانه بین هفت تا هشت نمایشگاه برگزار خواهیم کرد.
مظفری افزود: تا آخر تابستان کانون های موسیقی معاصر، نیومدیا، معماری و شهر، سینما و کانون دیزاین فعالیت خویش را آغاز می کنند. علاوه بر این همان گونه که وعده داده بودیم مراحل آماده سازی چاپ ۶ جلد کتاب نفیس موزه در حال انجام می باشد و چاپ دو کتاب به اتمام رسیده و سایر کتاب ها زیر چاپ هستند. می خواهیم در مردادماه این کتاب ها را رونمایی نماییم.

همینطور احسان آقایی، مدیر موزه هنرهای معاصر تهران با اشاره به اینکه از این پس موزه در ادوار مختلف میزبان دو نمایشگاه هم زمان خواهد بود، اظهار داشت: یکی از این نمایشگاه ها به بخشی از گنجینه موزه اختصاص خواهد داشت و دیگری یک نمایشگاه پژوهشی است. دو نمایشگاهی که بزودی شروع به کار خواهند کرد زمان افتتاح متفاوتی خواهند داشت و بدین سان نمایشگاه «نهان بر عیان» روز ۱۸ خرداد و نمایشگاه «پرسونا» روز ۲۵ خرداد افتتاح می شود.

پیوند علم و نگارگری در سده های ۸ تا ۱۱ هجری
در ادامه شهریار حاتمی، کیوریتور نمایشگاه «نهان بر عیان» اظهار داشت: این نمایشگاه حاصل یک پروژه پژوهشی است که از سال ۹۶ کار روی آنرا شروع کرده ام و به پیوند علم و هنر در سده های ۸ تا ۱۱ هجری و به صورت تخصصی در زمینه نگارگری می پردازد.
حاتمی افزود: این نمایشگاه به صورت تخصصی بر روی هندسه تصویر کار می کند و هدف از این پژوهش آن بود که بدانیم هندسه دانان ایرانی چه کسانی بودند و نگارگران در آن زمان از چه علمی در کارهای خود استفاده می کردند. نتیجه این پژوهش نشان داده است دستور زبان مشترکی در همه هنرهای ایران از نگارگری، قالیبافی، معماری و… وجود دارد که همگی ریشه در هندسه دارند.
او با اشاره به اینکه در این نمایشگاه ابتدا با تاریخ تصویری ۳۰۰ ساله نقاشی ایران مواجه می شویم، اظهار داشت: نخستین کتابی که در این نمایشگاه بررسی می شود کتاب جامع التواریخ رشیدی است که ابتدای قرن ۸ هجری در ربع رشیدی تصویر شد. این نقطه آغاز پروژه ماست و تا شاهنامه شاه عباسی در ابتدای قرن یازده هجری پیش می رود. در بخش های مختلف این نمایشگاه لایه های متفاوت از این پژوهش در دسترس علاقه مندان قرار می گیرد و معرفی ریاضی دانان و هندسه دانان ایرانی، ابزار کار آنها، رابطه هندسه درون تصویر، حضور گره در نقاشی ایران، آنالیز رنگی و… همچون مسائلی است که در بخش های مختلف نمایشگاه عرضه می شود.

نمایش آثار موجود اندی وارهول در موزه هنرهای معاصر
امیر راد هم درباره نمایشگاه «پرسونا» اظهار نمود: برای نمایش بخشی از گنجینه موزه تصمیم گرفتیم مجموعه ای از آثار اندی وارهول را بررسی نماییم. این اولین دفعه است که همه کارهای وارهول که در موزه هنرهای معاصر موجود هستند در کنار هم و مستقل از سایر آثار گنجینه به نمایش درمی آیند. بعنوان کیوریتور پیشنهاد من این بود که وقتی مقرر است آثار وارهول به تنهایی به نمایش درآید بهتر است خوانش دیگری از این مجموعه آثار برای مخاطبان ایجاد نماییم.
او ضمن اشاره به نام نمایشگاه اظهار داشت: مفهوم کلی پرسونا تصویری است که ما در موقعیت های متعدد از خودمان عرضه می دهیم و به معرفی خود می پردازیم. مانند ماسک و نقابی که بر چهره داریم. ایده خوانش آثار وارهول هم چنین است که این آثار تکثیر پرسوناهای مختلف وارهول هستند و با خوانش دیگری از این آثار می توانیم به حقیقت او پی ببریم. این خوانش کمک می نماید لایه هایی که به صورت معمول از وارهول می شناسیم را کنار بگذاریم و به تصویر درست تر و شناخت بهتری از هنرمند و آثارش برسیم.

نمایش برگ هایی از شاهنامه که تابه حال نمایش داده نشده

در ادامه حاتمی در پاسخ به سوالی در اینباره که چرا باید رویداد پژوهشی با مبحث نگارگری در موزه هنرهای معاصر برگزار شود، اظهار داشت: یکی از فعالیتهای اصلی موزه ها فعالیت پژوهشی است و نمی توان گفت چون اینجا موزه هنرهای معاصر است نمی توان کار غیر معاصر در آن نمایش داد. ضمن این که در کشور ما هیچ مکان مناسب دیگری برای عرضه این پروژه وجود ندارد. درعین حال با عنایت به این که در گنجینه موزه هنرهای معاصر تهران شاهنامه شاه طهماسبی نگهداری می شود ما در این پروژه توانستیم برگ هایی از این شاهنامه را که تابه حال نمایش داده نشده بودند و در ارتباط با این پژوهش هستند به نمایش بگذاریم.

حاتمی اضافه کرد: هدف این پژوهش معرفی علومی است که هنرمندان گذشته ما با آن در ارتباط بودند اما به مرور زمان استفاده از آنها در هنر ایران بسیار کمرنگ شده است و آگاهی عمومی از آنچه ما اسمش را نگارگری می گذاریم بسیار پایین است. هنر ایران در یک دوره ۳۰۰ ساله به شکوفایی رسید و بعد از آن که تحت تأثیر غرب قرار گرفت نوع نگاه هنرمندان به تصویر هم تغییر نمود. امروزه حتی اگر هنرمندی برداشتی از هنر کهن ایران داشته باشد صرفا برداشتی سطحی است چونکه از ریشه ها و اصول آن نقاشی اطلاعی ندارد. این نمایشگاه می تواند به هنرمندان امروز کمک نماید شناخت بهتری از ریشه های هنر ایران داشته باشند.
سپس احسان آقایی هم در این حوزه اظهار داشت: ما باید خوانشی از هنر گذشته داشته باشیم تا بتوانیم به هنر مدرن و معاصر برسیم، اما در ایران ورود ما به مدرنیسم با شناخت نبود. هنر کهن ما را همیشه غربی ها به ما معرفی کرده اند و در نتیجه ما نتوانستیم خوانش درستی از آن داشته باشیم که بتوانیم در هنر امروز خود از آن استفاده نماییم. کنار گذاشتن هنر کهن سبب شده است ما با هنر معاصری مواجه باشیم که هیچ ریشه ای در تاریخ ما ندارد و این اتفاق در هنر هیچ کجای دنیا دیده نمی گردد.
آقایی افزود: در ایران هنوز خیلی از مردم با هنر معاصر ارتباط ندارند چونکه اتصالی میان این هنر با گذشته و فرهنگ ما وجود ندارد. حتی گرته برداری هایی که هنرمندان معاصر از هنر گذشته کرده اند همراه با غلط هایی است که از جانب غربی به ما عرضه شده است. وقتی هیچ نهادی در کشور ما وجود ندارد که چنین فعالیت پژوهشی انجام دهد، موزه هنرهای معاصر بعنوان یک نهاد پژوهش محور باید این غلط ها را اصلاح نماید تا هنرجویان و هنرمندان بتوانند با سابقه هنری کشور آشنایی پیدا کنند و آنرا در هنر معاصر استفاده کنند.
راد هم درباره این مورد بیان نمود: باآنکه نام این موزه، هنرهای معاصر است اما آثاری که در گنجینه موزه وجود دارد کارهای مدرنیستی است و در زمان فعلی دیگر آثار معاصر نیستند. حال ما می خواهیم از کارهای مدرنیستی یک خوانش معاصر انجام دهیم. در نمایشگاه نهان بر عیان هم همین اتفاق می افتد و از یک امر کلاسیک یک خوانش معاصر عرضه می شود. این کاری است که در رویدادهای پژوهشی موزه های بزرگ دنیا انجام می شود و آنها به خوانش های معاصر از دوره های مختلف هنری می پردازند.
او درباره جایگاه کیوریتوری و نوع فعالیتی که در نمایشگاه پرسونا انجام شده است، اظهار داشت: کیوریتور به صورت مشخص ایده ای دارد که می خواهد آنرا به دیگران منتقل کند و به واسطه آثار هنری که در اختیارش هست می تواند این کار را انجام دهد. یکی از ابزارهای کیوریتور در موزه ها ایجاد فضا است، یعنی تبدیل کردن یک مکان به فضایی برای انتقال ایده. این کار می تواند با استیتمنت ها، نحوه چینش آثار و… صورت گیرد. یکی از کارهای رایج در تمام موزه های سراسر جهان این است که یک خوانش جدید از مجموعه آثار یک هنرمند قدیمی اتفاق می افتد. ازاین رو قرار نیست که در این نمایشگاه ها اثر جدیدی عرضه شود بلکه چگونگی چینش آثار در کنار هم و پیشنهاد برای نحوه خوانش این مجموعه، نگاهی است که کیوریتور عرضه می دهد.
راد اضافه کرد: در این نمایشگاه ۷ اثر از وارهول به نمایش درمی آید که البته برخی از آنها پورتفولیو و خود شامل چند اثر هستند. کتاب پژوهشی این نمایشگاه هم حاوی جستارهایی است که توسط گروه نویسندگان به سرپرستی آیدا مرادی آهنی، نوشته شده اند.

مظفری هم در سخنانی بار دیگر بیان نمود: برای هر دو نمایشگاه کتاب های پژوهشی هم منتشر می شود و محمدرضا اصلانی، فرح اصولی و شهریار حاتمی شورای هنری نمایشگاه نهان بر عیان هستند.
وی همینطور درباره مرمت موزه هم توضیح داد: موزه ها موجودی زنده هستند و عقیده دارم کار مرمت موزه هیچگاه تمام نمی گردد، ازاین رو همیشه باید کارهای لازم برای ایجاد شرایط بهتر در موزه را انجام داد. یکی از وظایف دفتر طرح های عمرانی وزارت ارشاد در سال ۱۴۰۰ این است که سیستم اطفای حریق موزه را تغییر داده و سیستم های جدید و به روز را نصب کند.