داور بخش شعر نخستین هنرواره ملی روایت جهاد : شعر و موسیقی آوای همدلی سر می دهند
به گزارش پیلانو فریبا یوسفی ضمن عرضه توضیحی درباره برگزاری اولین هنرواره ملی «روایت جهاد» از این می گوید که شعر و موسیقی اغلب زودتر از سایر هنرها وارد میدان می شوند و در همراهی با مردم، آوای همدلی سر می دهند.
داور بخش شعر اولین هنرواره ملی «روایت جهاد» و شاعر درباره هدف ازبرگزاری اولین دوره این هنرواره به ایسنا اظهار داشت: «روایت جهاد»، یک تلاش هنری برای روایت و برجسته سازی از رویارویی مردم با بیماری کرونا و مبارزه با آن است و می خواهد فداکاری و زحمات تمام افراد جامعه را در چارچوب های مختلف به تصویر بکشد. نقش مردم در ایجاد سد مستحکم در مقابل همه گیری این بیماری، نقش بسیار موثری بود که می بایست به هر شکل به آن توجه ویژه می شد و بدون شک هر نهاد یا سازمانی با عنایت به ظرفیت ها و امکانات خود می توانست و می بایست وظیفه مسئولانه، وطن دوستانه و هم وطن دوستانه خویش را در زمینه تبلیغ و ترویج درستی ها و راستی های عملکرد مردمی در این عارضه فراگیر، انجام دهد.
او اضافه کرد: هنرمندان هم از این قاعده مستثنی نبودند، ازاین رو انتشار فراخوانی با عنوان هنرواره ملی «روایت جهاد»، دسته های گوناگونی از هنرمندان را به آفرینش اثر در راستا تلاش مردمی در عرصه مواسات و مبارزه با کرونا دعوت کرد و در این مورد نقش نوجوانان و دانش آموزان، دانشجویان، دانشگاه ها، روحانیون، زنان، خانواده، اصناف بازار، گروه های مردمی و جهادی، گروه های فرهنگی و هنری، گروه های علمی و دانش بنیان، مساجد و پایگاه های بسیج و هیئت های مذهبی و غیره مورد توجه قرار گرفته است. در همین باره از هنرمندان خواسته شد با این رویکرد اثر هنری خویش را بیافرینند.
یوسفی درباره سطح کیفی شعرهای ارسال شده به دبیرخانه تصریح کرد: تعداد اشعار رسیده به این فراخوان هنری در مقایسه با سایر جشنواره ها قابل قبول و خوب است. عمدتا حضور هنرمندان و شاعران در فراخوان های ادبی وابسته به میزان اطلاع رسانی از راه رسانه ها متفاوت می باشد در این فراخوان هنری هم تعداد اشعار رسیده، مطابق سطح انتظار بوده است.
داور بخش شعر اولین هنرواره «روایت جهاد»، در ادامه درباره نحوه پشتیبانی از افراد برگزیده در بخش شعر اظهار داشت: بنده در جایگاه یک داور که وظیفه بررسی اشعار و انتخاب بهترین آثار را دارم، از نظر اجرایی نمی توانم نقشی در برنامه های آتی این فراخوان داشته باشم، اما از آنجائیکه نمی توان نگاهی غیرمسئولانه و غیرمشفقانه به شاعران شرکت کننده و بخصوص برگزیدگان این رویداد هنری داشت و از سویی به علت داشتن مسئولیت داوری در بخش شعر، می توانم به مسؤلان اجرایی این رویداد پیشنهاد بدهم تا برنامه های متنوع و گوناگونی برای برگزیدگان شعر تدارک ببینند، برای مثال برگزاری جلساتی برای ملاقات این شاعران با کادر پزشکی سراسر کشور و شعرخوانی این شاعران در این جلسات به منظور ابراز همدلی و سپاسگزاری از آنان، یا برگزاری اختتامیه در حضور گروه های جهادی مردمی و شعرخوانی شاعران در حضور آنان و بنابراین حمایت هایی که به هر شکل سبب تقویت انگیزه شاعران برای آفرینش آثار موثر در چنین موضوع هایی باشد.
او ضمن بیان این که یک هنرواره یا جشنواره هنری، با برگزاری مراسم اختتامیه، خاتمه نیابد، بلکه اثر آن همواره در پیشبرد اهداف آن هنرواره در کار باشد، درباره تاثیرگذاری نقش هنر در جهت رفع بحران های اجتماعی اظهار نمود: بحران های اجتماعی عمدتا در رویارویی اول می توانند باعث تزلزل روحیه و دشواری های متعدد در زندگی عادی و روزمره مردم باشند و امور معمول زندگی را از روال طبیعی و وضعیت عادی خارج کنند، به میزان همین دشواری ها و خروج از شرایط عادی، هنر در انواع و شاخه های متعدد می تواند از همان آغاز نقش تسکین بخشی و التیام گر خویش را آغاز کند. هنرهایی مانند شعر و موسیقی که عموم مردم می توانند با آن مربوط باشند و از آن به فراخور حال و ظرفیت خود بهره بگیرند، اغلب زودتر از سایر هنرها وارد میدان می شوند و در همراهی با مردم، آوای همدلی سر می دهند.
این شاعر سپس درباره نقش رسانه در تقویت روحیه مردم در مقابل بحران های اجتماعی اظهار داشت: رسانه در روزگار ما تعریف و شکلی دیگر یافته است. امروز هر فردی به تنهایی از امکانات رسانه ای برخوردار می باشد و البته گستره اثرگذاری این امکانات به توانمندی و هوش و مدیریت شخص و میزان تبحر و تجربه او وابسته است. در عین حال رسانه های جمعی هم هنوز به قوت ایفای نقش می کنند، در شرایطی که بیشتر از یکسال مردم ایران و جهان با این بیماری شایع دست و پنجه نرم می کردند، رسانه ها بیشتر از هر چیز نقش خویش را بر اطلاعات و اخبار در ارتباط با آن متمرکز کردند و با درجه ای خفیف تر، به روحیه بخشی به مردم هم پرداختند. تقویت روحیه مردم با کمک رسانه های عمومی، در حد انتظار نبود اما نمی توان از حساسیت این عمل هم غافل بود چون که با عنایت به نوع نگرش مردم ما، تمرکز بر روحیه بخشی، می توانست از اهمیت هشدارهای بهداشتی بکاهد در نتیجه، باید این بخش پررنگ تر جلوه می کرد تا اذهان متوجه خطر بزرگ عمومی باشند. اما هنر در رسانه بطور قطع می توانست در کاهش فشارهای روحی ناشی از این بحران بسیار موثر باشد.
یوسفی در انتها درباره نقش هنر در زمینه تقویت، وحدت و همدلی و بازه زمانی اثرگذاری آن در جامعه بیان نمود: زمانی که در یک اثر هنری شرحی از احوال مردم به بهترین و موثرترین شیوه عرضه می شود، آن اثر هنری به هدف خود نزدیک شده است. در واقع کار هنر انتقال موثر یک پیام به مخاطب است طوری که کاملا بر جان او بنشیند. این پیام لزوما پیام اخلاقی نیست، می تواند انتقال حال یا بیان زیبایی ها هم باشد با این وصف اگر هدف یک هنرمند ایجاد وحدت و یکدلی میان مردم باشد، خواه ناخواه، این هدف در اثر هنری او تجلی خواهد یافت. در این حوزه هم میتوان به سرودها و نواهای دوران دفاع مقدس اشاره نمود. نمونه های تاریخی هم برای این امر میتوان بسیار برشمرد همچنان که رجزخوانی در هنگام جنگ ها ناظر به اثرگذاری بر روحیه دشمن و نهایتا غلبه یافتن بر او و پیروزی بوده است.
