گفت وگو با مدیر موزه هنرهای معاصر اصفهان از اعتراض پیکاسو به جنگ تا ویروسی که نمی رود!
مدیر موزه هنرهای معاصر اصفهان بر این باور است که تأثیر کرونا بر هنر همانند تأثیر جنگ های جهانی اول و دوم است؛ بعنوان مثال جنگ جهانی دوم تاثیرات شگرفی بر هنر داشت که از مهمترین نمونه های آن تابلوی «گرنیکا» اثر پیکاسو است.
مهدی تمیزی ـ مدیر موزه هنرهای معاصر اصفهان ـ در گفتگو با ایسنا درباره تأثیر تحولات اجتماعی، همانند انتشار ویروس همه گیر کرونا بر هنر، در ادامه مطلب بالا اظهار داشت: تابلوی «گرنیکا» تحت تأثیر جنگ جهانی دوم و ویرانی های آن خلق شد و امروز در مقر سازمان ملل بعنوان یکی از شاخصه های اصلی هنر جهان خودنمایی می کند.
او تفاوت کرونا با سایر تحولات بزرگ جهان را در «میزان تغییراتی که در حوزه تکنولوژی» به وجود آورده است، عنوان نمود و اظهار داشت: تکنولوژی هم به اندازه میزان برخورداری هر کشور از آن، توانسته است از این قرنطینه جهانی بهره بیشتری ببرد. به صورت کلی اگر بخواهیم هنر را به دو دسته هنرهای سنتی و نوگرا تقسیم نماییم، کرونا ضربه خیلی شدیدی به هنرهای سنتی و صنایع دستی زده است؛ چونکه صنایع دستی به شکلی با دیدن و لمس کردن توسط مخاطب که همان خریدار است، و توریست می تواند گردش مالی پیدا کند و در روزگار کرونا چنین شرایطی چندان فراهم نبوده است.
این هنرمند هنرهای تجسمی افزود: اما تأثیر شرایط کرونایی بر هنرهای نوگرا به این سختی نبوده است، چونکه هنرهای نوگرا این امکان را دارند که از اینترنت و فضای مجازی بهره بیشتری ببرند. در این میان بهره ای که ایران در این زمان از اینترنت و فضای مجازی برد هم قابل قبول و در مواردی هم، از استانداردهای بین المللی پایین تر بود. با این وجود نمی توان نقش موثر اینترنت بر کسب و کار هنر را نادیده گرفت. در واقع به نظرم می توان از زمان راه اندازی سیستم های اینترنتی در ایران، تا آغاز شیوع کرونا را در یک طرف ترازو، و از دوران قرنطینه کرونا تا کنون را در کفه دیگر ترازو قرار داد. تحولات و راه کارهای نوین کسب و کار و آموزش و تولید و غیره، در این دوران مفاهیم تازه ای به فضای مجازی تزریق کرده اند.
تمیزی خاطرنشان کرد: مردم در این زمان به معنای واقعی توانستند، جایگاه و کاربردهای فضای مجازی را درک کنند. بسیاری توانستند مشاغل و تحصیلاشان را به همین شیوه ادامه دهند. در واقع کرونا به ما یاد داد چگونه از وسیله ای که در اختیار ماست و پیش تر در حد ارتباطات ساده از آن استفاده می کردیم، این دفعه به صورت جدی تر و کاراتر استفاده نماییم. البته که با همه این اوصاف، ما نتوانستیم به اندازه کشورهای توسعه یافته از فضای مجازی بهره ببریم و فقط در روزگار کرونا این مورد را «مشق» کردیم. با وجود کمبود و نقصان، در شهرهای مختلف ایران، می توان نمره قابل قبولی بر تأثیر جهانی اینترنت و هنر دوران کرونا قائل شد.
مدیر موزه هنرهای معاصر اصفهان همینطور درباره وضعیت معیشت هنرمندان و با اشاره به بعضی از انتقاداتی که درباره حمایت نکردن دولت از فعالان این عرصه مطرح گردیده است، تصریح کرد: برخلاف خیلی از افراد جامعه هنری، به حمایت های این چنینی توسط نهادهای دولتی هیچ اعتقادی ندارم و فکر می کنم همین حمایت ها است که کشورهای درحال توسعه همانند ما را گرفتار انفعال کرده است. تبدیل این حمایت های خرد به آموزش های دقیق و راهبردی در جهت تولید هنر و اقتصاد هنر، بهره مندی عام تری نسبت به اعانه های هر از چندگاهی نهادهای دولتی و بدتر و پیچیده تر از آن، هنرمندان و صاحبان حرفی است که به صورت غیرعادلانه بهره مند یا بی نصیب می شوند.
او با اشاره به اینکه «وضعیت معیشت هنرمندان هم همانند سایر شغل های جامعه گرفتار مشکل شده است» و با طرح این پرسش که چرا بعضی از هنرمندان تصور می کنند که از سایر بخش های جامعه جدا هستند؟، تصریح کرد: همانگونه که معیشت یک باغدار، کاسب یا کارخانه دار لطمه خورده است، معاش هنرمندان هم با مشکلاتی همراه شده است. در این میان به نظرم، دولت باید کاری کند که وضعیت معاش همه مردم خوب شود که شامل حال هنرمندان هم می شود.
تمیزی با بیان این که «اگر وضع عموم جامعه خوب نباشد، پشتیبانی از هنرمندان صرفاً به مفهوم مستمری دادن است»، تصریح کرد: باید این نکته را در نظر داشت که اگر یک سرمایه دار یا هر فرد دیگری از وضعیت معاش خود راضی باشد، اثر هنری هم خریداری می کند. در واقع اگر حال کل جامعه خوب باشد، حال هنرمند هم خوب می شود. من معتقدم که صرفاً عده ای از هنرمندان نباید مورد حمایت قرار بگیرند و حمایت ها باید کلی و شامل کل جامعه شود.
منبع: پیلانو
