یادداشتی از امیرحسین علیرضایی؛ بازگشت به رودخانه چگونه متولد شد؟

پیلانو: بازگشت به رودخانه عنوان تازه ترین اثر بی کلام امیرحسین علیرضایی آهنگساز جوان کشورمان در سبک موسیقی نئو کلاسیک است که بعد از انتشار در فضای مجازی با استقبال مخاطبان روبه رو شده است.
دریافت ۱۸ MB
به گزارش پیلانو به نقل از مهر، نماهنگ «بازگشت به رودخانه» عنوان یکی از تازه ترین نماهنگ هایی است که اخیرا با موسیقی امیرحسین علیرضایی آهنگساز جوان موسیقی کشورمان در سبک موسیقی «نئوکلاسیک» در دسترس مخاطبان قرار گرفته است.
این آهنگساز که در این نماهنگ بی کلام بعنوان نوازنده پیانو نیز حضور دارد با انتشار یادداشتی به بهانه تازه ترین اثرش از تولید چند کار جدید سخن گفته است:
«من امیرحسین هستم و چیزی که برایم مهمست این است که در موسیقی ام خود واقعی ام باشم. از کودکی ساز تار و سه تار زدم و همیشه دوست داشتم موزیسین تمام وقت باشم نه اینکه در کنار شغل اصلی موسیقی هم کار کنم. من در ارکسترهای مختلفی ساز می زدم اما استارت تصمیمم برای آهنگساز شدن وقتی بود که در یکی از کنسرت ها در تالار وحدت که بعنوان نوازنده کنترباس حضور داشتم و به خودم گفتم که من دوست دارم بقیه نوازنده ها کارهای من را اجرا کنند.
رشته آهنگسازی در دانشگاه واحد ۱۱ (هنرستان پسران) خواندم. تنها نکته مثبتی که دانشگاه برایم داشت آشنا شدن با دوستانی بود که همه زندگیشان مثل خودم موسیقی بود. و من تا پیش از آن کسانی مثل خودم را ندیده بودم. در حقیقت کلاس های آهنگسازی تنها جایی بود که همه ما هدف های یکسانی داشتیم و این برایم انگیزه بود.
فعالیتم را با آهنگسازی تئاتر در سن ۱۶ سالگی شروع کردم و همیشه آهنگسازی برام خیلی هیجان انگیز بوده چونکه می توانم ذهنم را آزاد بگذارم و اجازه بدهم تا هر کجا که می تواند تخیل کند. من موسیقی بی کلام رو انتخاب کردم چون فرصت بیشتری برای تخیل به من می دهد ولی متاسفانه موسیقی بی کلام مخاطبان زیادی ندارد و فکر می کنم رسانه ها نقش بسیار مهمی در شناختن این نوع موسیقی به افراد دارند.
از کارهای شخصی ام یک آلبوم به اسم «ابرهایی که بر دریا می بارند» انتشار یافته و چندین موسیقی برای فیلم کوتاه و تئاتر و همین طور چند تک آهنگ و همین طور چندین کنسرت که در آن آثارم اجرا شدند. بتازگی هم روی موسیقی یک فیلم سینمایی کار می کنم و همچنین تکمیل آلبوم دومم. دو تک آهنگ منتشر کردم برای تک نوازی پیانو با اسامی «صبح خاکستری» و «بازگشت به رودخانه». تا پیش از این برای ساز سولو چیزی ننوشته بودم و همه کارهایم برای پیانو و کوارتت یا کوینتت زهی بود.
اینکه چه اتفاقی افتاد که تصمیم به نوشتن موسیقی برای تک نوازی پیانو گرفتم را نمی دانم. فقط این را می دانم که وقتی برای سولو پیانو می نویسم دیگر این موسیقی یک بانگ برای جامعه نیست. یک نجوا برای خودم است. جالب اینکه در کمال تعجب این دو قطعه خیلی موردتوجه قرار گرفت و بسیار پرشنونده بود تا جایی که قطعه بازگشت به رودخانه وارد پلی فهرست رسمی اسپاتیفای شد و در کنار کارهای آهنگسازهای بزرگ و مطرح دنیا که همیشه خودم آثارشان را گوش می کردم، قرار گرفت و این برای من دست آورد بزرگ و افتخار بزرگی بود.
موزیک ویدیویی که همراه این قطعه منتشر گردید در حقیقت بخش هایی از فیلم های مختلفی است که در کنار هم تدوین کردم و جوری این بخش ها را انتخاب کردم که موضوع جدیدی ساخته که به موضوع موسیقی ام هم خوانی داشته باشد. به این کار «کیوریت» می گویند و این ایده را از هنرمندان تجسمی گرفتم که از آثار بقیه هنرمندهای دنیا استفاده می نمایند و اثری نویین تولید می کنند.
به طور مشخص هم اکنون نمی توان اسم یک سبک را روی یک موسیقی گذاشت به سبب زیاد شدن ژانرهای مختلف موسیقی اما در مورد موسیقی خودم میتوانم بگویم یک موسیقی «نئوکلاسیک» است.»

منبع: پیلانو