تأثیر بومرنگ!

به گزارش پیلانو تابلو نقاشی «ون گوگ» و اثری از «گوستاو کلیمت» نمونه هایی هستند که در طول تاریخ ربوده و سپس بازگردانده شدند.
به گزارش پیلانو به نقل از ایسنا و به نقل از آرت نیوزپیپر، اعتراف سارقان یکی از تابلوهای مسروقه «گوستاو کلیمت» به بازگرداندن آن، یکی از جدید ترین نمونه های کمک سارقان به بازگرداندن اثر هنری مسروقه است.
این تابلو نقاشی که «پرتره بانو» نام دارد در سال ۱۹۱۶ توسط «گوستاو کلیمت» هنرمند مشهور اتریشی خلق شد و در فوریه سال ۱۹۹۷ در گالری «ریچی اودی» واقع در شهر «پیاچنزا» ناپدید شد.
سال قبل تعدادی کارگر بعد از تمیز کردن دیوار بیرونی این گالری، این تابلو نقاشی را در یک محفظه مخفی کشف کردند. مدتی بعد از تایید اصالت این تابلو نقاشی توسط کارشناسان، سارقان اعتراف کردند که خود این اثر هنری را چهار سال پیش به محل سرقت بازگردانده اند و از این اقدام بعنوان هدیه ای به شهر یاد کردند!
بعنوان نمونه قابل توجه دیگری از رها شدن یک اثر هنری، به کشف تابلو نقاشی در انبوهی از زباله های نیویورک در سال ۲۰۰۳ می توان اشاره نمود. این تابلو نقاشی «Tres Personajes» اثر «روفینو تامایو» هنرمند مشهور مکزیکی که ارزش آن حدود یک میلیون دلار برآورد شده است، ۲۰ سال پیش ربوده شده بود.
از مهم ترین علل این پدیده که از آن بعنوان «تاثیر بومرنگ» یاد می شود، ترس از نحوه به فروش رساندن اثر بعد از ربودن آن است که این مورد اغلب شامل سارقانی می شود که برنامه مشخصی ندارند.
معمولا آگاهی یافتن از میزان اهمیت و ارزش بالای یک اثر یا موفق نبودن در به فروش رساندن اثر مسروقه، سارقان را به رها کردن اثر سوق می دهد.
از چنین نمونه سرقت ها به سرقت سال قبل ی قسمتی از نماد یادبود بومیان آمریکا اثر «چارلز جوزف» می توان اشاره نمود. سارقان ضمن عذرخواهی بابت دزدیدن این اثر، قسمت ربوده شده را بازگرداندند و به وسیله یادداشتی اعلام نمودند در زمان سرقت این اثر در ارتباط با ارزش و مفهوم آن اطلاعی نداشتند.
گاهی اوقات هم احساس گناه، سارقان را وادار به بازگرداندن اثر ربوده شده می کند.
یک متخصص بازیابی آثار هنری اعتقاد دارد، مطمئنا سارقان در ابتدا تلاش می کنند تا اثر ربوده شده را به فروش برسانند، در صورت موفق نشدن معمولا آنرا به صاحب اثر باز می گردانند یا منتظر پیشنهاد جایزه از جانب یک شرکت بیمه می شوند. زمانی که قادر به انجام هیچ یک از این گزینه ها نباشند گرفتار اضطراب می شوند و اثر ربوده شده برایشان به یک خطر تبدیل می شود.
از دیگر سرقت های ناموفق دنیای هنر به سرقت ناموفق ۲۰ تابلو نقاشی از موزه «ون گوگ» در سال ۱۹۹۱ می توان اشاره نمود که به نظر می آید مقصر این رویداد پنچر شدن وسیله حمل و نقل این آثار بوده است. این تابلوهای نقاشی که در مجموع حدود ۵۰۰ میلیون دلار ارزش داشتند حدود یک ساعت و نیم بعد از سرقت در حالیکه در اتوموبیلی نزدیک موزه رها شده بودند، کشف شدند. بعدها، چهار نفر در ارتباط با این سرقت دستگیر شدند.
برنامه سرقت دیگری از همین موزه در سال ۲۰۰۲ که به نسبت موفق تر بود، دو تابلو نقاشی این هنرمند چیره دست هلندی را هدف قرار داده بود. این آثار هم در نهایت در سال ۲۰۱۶ کشف شدند.
در سال ۲۰۰۳ هم سه تابلو نقاشی از آثار «پیکاسو»، «ون گوگ» و «گوگن» از «گالری هنر ویتورث» واقع در بریتانیا ربوده شد و چند روز بعد همگی آنها در حالیکه در یک سرویس بهداشتی عمومی نزدیک گالری رها شده بودند، کشف شدند. در کنار این آثار یادداشتی قرار داشته بود که طبق آن سارقان مدعی بودند هدف از انجام این اقدام سرقت این آثار نبوده و آنها قصد داشتند نسبت به سیستم امنیتی ضعیف این گالری اخطار دهند.
نوامبر سال قبل هم شاهد اقدامی برای دزدیدن دو اثر «رامبراند» بودیم که برای نمایشگاه موقتی به گالری «Dulwich Picture» امانت داده شده بودند. سارقان با استفاده از غفلت نگهبانان موفق شدند این دو تابلو نقاشی را از گالری خارج کنند، اما کمی بعد این دو اثر در حالیکه در پرچین نزدیک گالری رها شده بودند، کشف شدند. این دو تابلو نقاشی هم اکنون در موزه «لوور» و «گالری ملی هنر واشنگتن» نگهداری می شوند.