پیلانو گزارش می کند: سال ۹۸ بر موسیقی کشور چه گذشت؟

پیلانو: سال ۹۸ با تاثر از حوادث طبیعی و انسانی در کشور، اتفاق های متفاوتی را برای تمامی حوزه های فرهنگی هنری و به تبع آن موسیقی رقم زد؛ سالی که با لغو خودخواسته و الزامی کنسرتهای متعدد، جریان موسیقی را تا حدودی به فضای مجازی کشاند. سالی که مصادف بود با سی وپنجمین جشنواره موسیقی فجری که به تاثر از همین شرایط، چندان پررونق برگزار نشد. ۹۸ همین طور مصادف شد با درگذشت هنرمندانی که بسیاری را در همین اسفند ماه از دست دادیم و البته اتفاقات خوشایندی چون بهبود نسبی وضعیت جسمی محمدرضا شجریان و جایزه های جهانی که کیهان کلهر برای موسیقی کشور به ارمغان آورد.
بخش موسیقی ایسنا در این گزارش نگاهی اجمالی دارد به اتفاق هایی که در سال ۹۸ در حوزه موسیقی گذشت.

** قانون ۱۰ درصدی کنسرت ها و آمد و رفت های دفتر موسیقی
اردیبهشت ماه ۹۸ بود که اعلام گردید مجلس طرحی را به تصویب رسانده است که برمبنای آن، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی باید ۱۰ درصد از بهای بلیت کنسرت ها را در تهران و کلان شهرها به حساب درآمد عمومی نزد خزانه داری کل کشور واریز کند؛ البته این مصوبه صدای اعتراض اهالی موسیقی را درآورد.
در همان زمان خانه موسیقی متنی را در اعتراض به این قانون منتشر نمود و آنرا غیرکارشناسی خواند و از وزیر ارشاد خواست که به هر شکل ممکن برای جلوگیری از اجحاف به حقوق هنرمندان و فعالان موسیقی اقدامات لازم صورت بگیرد.
بعد از آن علی ترابی، مدیر وقت دفتر موسیقی، هم به ایسنا اظهار داشت که در این قانون ابعاد کارشناسی به خوبی در نظر گرفته نشده است و شاید بهتر بود که این قانون به سراغ ژانرها و بخش های خاصی از موسیقی می رفت؛ البته ترابی در ۳۰ اردیبهشت ماه از سمت خود استعفا کرد و برخی هم این استعفا را در امتداد همین قانون دانستند. بلافاصله محمد الله یاری فومنی که قبل تر مدیر کل دفتر آموزش و توسعه کارهای فرهنگی و هنری معاونت هنری بود، با حکم وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در سمت مدیرکل دفتر موسیقی این وزارتخانه منصوب گردید.
با رفتن ترابی از دفتر موسیقی، شهرام صارمی، هنرمند موسیقی و نوازنده کمانچه که قبل تر بعنوان مدیر اجرایی سی و پنجمین جشنواره موسیقی فجر منصوب شده بود، طی نامه ای سرگشاده از سمت خود استعفا کرد.
در امتداد تصویب قانون ۱۰ درصد موسیقی، بعضی از هنرمندان یا مسؤولان این گونه عنوان کردند که اگر بنا بر تصویب چنین قانونی بود، باید آنرا تنها برای موسیقی پاپ در نظر می ‎گرفتند؛ چونکه آنها درآمد بیشتری از برگزاری کنسرت به دست می آورند ولی هنرمندان موسیقی نواحی یا ایرانی آن قدر جامعه آماری بالایی در تعداد تماشاچیان ندارند که بخواهند ۱۰ درصد از درآمد خودرا نیز به دولت بدهند.
عده دیگری هم معتقد بودند که این قانون نباید برای هیچ ژانری از موسیقی در نظر گرفته شود؛ برای اینکه در نهایت به ضرر فرهنگ و هنر کشور خواهد بود و هنرمندان در چنین شرایطی تنها هزینه کنسرتهای خودرا بالا می برند و افراد کمتری می توانند برای تماشای اجرای هنرمند مورد علاقه خود به سالن های کنسرت بروند.
اما با وجود کلیه اعتراض ‍ های و نامه نگاری هایی که اهالی موسیقی، خانه موسیقی و انجمن صنفی هنرمندان موسیقی در اعتراض به این قانون خواهان لغو آن شدند و قول های مختلفی که درباره آن داده شد، هنوز تکلیف این قانون به صورت کامل مشخص نشده است.

استعفای شهبازیان و حضور رهبران میهمان در ارکستر ملی
در اردیبهشت سال ۹۸ علی اکبر صفی پور، مدیرعامل بنیاد رودکی، از خداحافظی فریدون شهبازیان بعنوان مدیر هنری و رهبر دائم ارکستر ملی ایران آگاهی داد. با این وجود در آن زمان صفی پور بر این نکته تاکید داشت که شهبازیان همچنان بعنوان مشاور هنری با بنیاد رودکی همکاری می کند.
بعد از چند روز در ۳۱ اردیبهشت فریدون شهبازیان از سِمت مشاور هنری بنیاد رودکی هم استعفا داد. بدین سان شهبازیان همکاری اش با ارکستر ملی و بنیاد رودکی را تمام کرد. البته در همان زمان مسئولان بنیاد رودکی اعلام نمودند که به زودی مدیرهنری و رهبر دائم ارکستر ملی را معرفی می کنند ولی تا کنون رهبری برای این ارکستر معرفی نشده و تا امروز کلیه اجراهای آن با رهبران میهمان به روی صحنه رفته است.
ایسنا در مصاحبه های گوناگون کوشش کرد تا نظرات افراد مختلف فعال در حوزه موسیقی کلاسیک را درباره رهبر دائم نداشتن این ارکستر جویا شود که بسیاری از آنها با رهبر میهمان داشتن این ارکستر مخالفتی نداشتند و اتفاقا روی این امر تاکید هم می کردند ولی با این وجود اظهار داشتند که رهبر میهمان بهتر است در کنار داشتن یک رهبر ثابت حضور پیدا کند.

فریدون شهبازیان

منبع: پیلانو