کنسرت پرواز همای در دومین سانس از شب آخر جشنواره موسیقی فجر
پیلانو: همای می خواند؛ آوازی از عمق وجود و ترانه هایی عرفانی. حین خواندن ساز هم می زد. گروه با هماهنگی و احساس سازهای خودرا می نواختند و گاهی همخوانی می کردند. گاهی هم دو قطعه را بدون توقف می خواندند، آنچنان که گویی قطعه بعدی ادامه کار قبلی بود.
به گزارش پیلانو به نقل از ایسنا، کنسرت «پرواز همای» در دومین سانس از شب آخر جشنواره موسیقی فجر در حالی انجام شد که کلیه صندلی های سالن پر بود و حتی جای مناسبی برای نشستن خبرنگاران وجود نداشت.
در این شب همای یکی از قطعات معروف خود به نام «از باده مدهوشم کنید» را خواند. در این اثر که فضایی عرفانی دارد، خواننده از بی توجه بودن خود به حرف دیگران و میل نداشتن به شنیدن صحبت های دیگران می گفت. عبارت «من نمیخوام نصیحت بشنوم، آی مردم پنبه در گوشم کنید، از باده مدهوشم کنید» هم نشانگر این امر بود. درانتها هم با ریتمی سریع تکرار می شد، «از باده مدهوشم کنید».
در ادامه نوایی محزون و آرام با آوای زیبای سه تار و سنتور به گوش می رسید.
«دیدگان تک اسرار عزل» اثر بعدی بود. وی در ابتدا در اوج می خواند «اشکی که درون دیدگان تاک است، معجونی از آفتاب و آب و خاک است، من پاکتر از این سه نمی دانم چیست» و به یک باره گروه آهنگ «این جهانیست» را خواندند. این ترانه نیز درباره فردی است که به دنبال حقیقت است و مدام درباره دنیا و قوانین آن سوال می کند. «این چه جهانیست که نوشیدن می نارواست، این چه بهشتیست در آن خوردن گندم خطاست».
در قطعه بعدی سنتور، تنبک، کمانچه و سه تار هماهنگ با هم و با ریتمی سریع می نواختند و موسیقی ایرانی را در وحدت به جریان آورده بودند. یک دفعه سنتور و بار دیگر تار تک نوازی می کرد و هنرمندان، هنر خودرا ارائه می کردند. این قطعه کلام نداشت.
در بخش بعدی یکی از اشعار سعدی روایت می شد و همای با دخالت کمتر اعضای گروه، این شعر را می خواند و سپس اثر «نان و دندان» را که شعرش از مولوی است، خواند. این شعر نیز از داشته ها و نداشته افراد در مقابل هم می گفت. «یک نفر نان داشت اما بی نوا دندان نداشت، آن یکی بیچاره دندان داشت اما نان نداشت».
«خدا در روستای ما کشاورز است» نام قطعه بعدی بود که با اوج خوانی های خواننده شروع شد. این قطعه از همراهی خدا با انسان های روستایی می گفت و در ادامه با کمانچه نوازی همراه بود.
ریتم موسیقی این بخش ثابت بود، کمابیش با اوج خوانی های همای همراه بود و تغییر خاصی نداشت؛ فضایی آرام و بدون فراز و نشیب.
در ادامه موسیقی جانی باردیگر گرفت.
قطعه «خدا را می شناسم» خوانده شد. می گفتند، خدا را می شناسم از شما بهتر، نه از افسانه می ترسم و نه از شیطان، خدا از هر چه پنداری جدا باشد. این آهنگ عرفانی در اوج شروع شد و در آخر سرعت بیشتری گرفته و خواننده بر شناختش از خدا تاکید می کرد.
در ادامه سرپرست گروه همای تصریح کرد که چند روز پیش روز عشق بوده و فضا را تا حدودی عاشقانه می نماییم. به همین جهت ترانه «باز زلفت را افشان کردی» خوانده شد.
به گزارش پیلانو به نقل از ایسنا، مراسم اختتامیه جشنواره موسیقی فجر پنجشنبه یکم اسفند ماه ساعت ۱۸ و ۳۰ دقیقه در تالار وحدت برگزار می گردد.
منبع: پیلانو
