گفت وگو با سرپرست گروه چریکه سنه در جشنواره موسیقی فجر چرا آقایان می توانند ولی بانوان نه؟

گفت وگو با سرپرست گروه چریکه سنه در جشنواره موسیقی فجر چرا آقایان می توانند ولی بانوان نه؟

به گزارش پیلانو شرمین زرنشان که با گروه «چریکه سنه» در جشنواره موسیقی فجر حضور دارد، با طرح این پرسش که «نمی دانم چرا موسیقی بانوان را در اولویت دوم قرار می دهند؟» ادامه می دهد: نباید به این صورت باشد. هنرمندان مرد زیادی از جدا کردن کنسرت زنان و مردان ناراضی هستند؛ برای اینکه معتقدند که مرد و زن مکمل یکدیگرند و شرایط باید به شکلی باشد که بتوانند با هم کنسرت برگزار کنند.
گروه «چریکه سنه» پیش تر در جشنواره موسیقی فجر حضور نداشته است، با این وجود در سه دوره از جشنواره «گل یاس» که ویژه بانوان بود، شرکت کرده است. این گروه مقرر است بعد از فجر، بعنوان گروه میهمان در جشنواره موسیقی منطقه ای استان همدان هم حضور پیدا کند.
خبرنگار بخش موسیقی ایسنا پیش تر در مصاحبه ای با ترگل خلیقی ـ سرپرست گروه «تیدا» ـ به ضرورت حضور بخش بانوان در جشنواره موسیقی فجر پرداخت. این دفعه تصمیم گرفتیم با شرمین زرنشان که با گروه «چریکه سنه» در جشنواره حضور پیدا می کند، درباره ی لطمه حذف بخش بانوان از جشنواره و ضرورت حضور این بخش در جشنواره فجر صحبت نماییم.
گروه «چریکه سنه» به زبان کردی سنندج می خوانَد. این گروه در جشنواره موسیقی هفت قطعه فولک قدیمی کرمانشاه، سنندج و قطعاتی را به فارسی اجرا خواهدنمود. همین طور این اجرا با تکنوازی دف که ساز تخصصی منطقه کردستان است، همراه خواهد بود.
بگفته زرنشان، او موسس نخستین گروه بانوان در سال ۷۷ در کردستان است.
زرنشان می گوید که این کار را به سختی انجام داده و الان عضو هیات مدیره انجمن موسیقی کردستان و مسوول نخستین کار گروه موسیقی بانوان و کودکان استان کردستان است.
در ابتدا از او سوال می نماییم که چه شد امسال در جشنواره حضور پیدا کردند؟ می گوید: حدود ۲۲ سال است که کار موسیقی بانوان انجام می دهم. سال های گذشته به سبب حضور در جشنواره های دیگر و کنسرتهای خارجی فرصت حضور در جشنواره را نداشتیم. از طرفی چون سال قبل بخش بانوان حذف شده بود، احتمال می دادیم امسال نیز این بخش در جدول برنامه های جشنواره نباشد ولی وقتی پرس وجو کردیم متوجه حضور بخش بانوان شدیم و در جشنواره شرکت کردیم.

زرنشان در ادامه درباره حذف بخش بانوان از جشنواره و محدودیت هایی که برای این حوزه وجود دارد، اظهار می کند: حذف بخش بانوان از جشنواره همانند کارهای دیگر است که اجازه نمی دهند بانوان نقش مهمی داشته باشند. زمانی که گروه ما درخواست کنسرت برای اجرا در دیگر شهرهای ایران را می دهد، چون برگزاری کنسرت بانوان در بیشتر شهرهای ایران با محدودیت هم راه است موفق به این کار نمی شویم. مثلا یک دفعه قرار بود در شهرستان دیواندره کنسرت داشته باشیم ولی اجازه ندادند و مجوز صادر نشد.
او اضافه می کند: برگزاری کنسرت بانوان در سنندج یا تهران کار خیلی راحت تری است، اما دیگر شهرها از اینکه ما در سنندج اجرای مخصوص بانوان داریم تعجب می کنند.
زرنشان تصریح می کند: یک دفعه قصد داشتم در تهران کنسرت برگزار کنم ولی گفتند که تنها اجازه اجرا در فرهنگسرای نیاوران و تالار وحدت را داریم. چرا چنین محدودیتی باید باشد؟ چرا آقایان اجازه برگزاری کنسرت در برج میلاد را دارند ولی ما نداریم؟ دلیل اول این امر به بحث کنترل و نظارتی برمی گردد. در سنندج نیز این مشکل را داریم، به شکلی که خانم ها تنها می توانند در سالن فروردین اجرا داشته باشند. محدودیت کار ما روز به روز بیشتر می شود، در ۲۲ سال فعالیتم حتی یک فیلم هم از اجرای خودم ندارم که بدانم بازدهی کارم به چه صورت بوده است؟
این هنرمند همین طور درباره مخالفت با اجرای ویژه بانوان در بعضی از شهرها می گوید: اگر قانونی برای اجرای بانوان به تصویب می رسد باید در تمام ایران اعمال شود و اینگونه نباشد که تهران مجوز بدهد و کرمانشاه نه!
او ادامه می دهد: نمی دانم چرا موسیقی بانوان را در اولویت دوم قرار می دهند؟ نباید به این صورت باشد. هنرمندان مرد زیادی از جدا کردن کنسرت زنان و مردان ناراضی هستند؛ برای اینکه معتقدند که مرد و زن مکمل یکدیگر هستند و شرایط باید به شکلی باشد که بتوانند با هم کنسرت برگزار کنند. ولی با همه باید شرایطی محیا باشد تا خوانندگان زن نیز بتوانند عرض اندام کنند و استعداد و هنرنمایی خودرا نشان دهند. حالا خوشبختانه این شرایط برای ما مهیا شده است و هم اینکه یک خانم بتواند بطور مستقل برای خودش گروهی داشته باشد خیلی خوب است.
زرنشان درباره یکی از دلیلهای ضرورت وجود کنسرت بانوان می گوید: کنسرت بانوان به خانم هایی که در آن حضور پیدا می کنند، روحیه و انگیزه می دهد؛ چونکه آنها از کارهای روزمره ای مانند خانه داری، بچه داری و مشکلات زندگی خسته هستند.

این هنرمند می گوید که حضور بانوان در جشنواره موسیقی فجر باید جدیت بیشتری ادامه پیدا کند و حتی به مرحله ای برسد که بانوان در سال های آینده بتوانند جشنواره مستقلی برای خود داشته باشند؛ مثلا جشنواره «گل یاس» هر سال در تالار وحدت برگزار می شد ولی بعد از یک دوره آنرا منحل کردند.
تصریح می کند: جشنواره «گل یاس» برای معرفی هنرمندان زن مفید بود. همین طور خانم های زیادی از اجراهای آن استقبال می کردند؛ چونکه در سالن از لحاظ مختلف مانند پوشش راحت بودند.
هر بار حذف شدن بخش بانوان از جشنواره چه لطمه هایی را وارد می کند؟ می گوید: زمانی که مدام در ذوق کسی بزنید موجب دلزدگی او خواهید شد، حال هر چقدر هم که آن فرد خلاقیت داشته باشد و بخواهد کار خودرا عرضه نماید. به سبب وجود مشکلات برای اجرای بانوان، بسیاری از هنرمندان زن ترجیح می دهند در خارج از کشور اجرا کنند. این مشکلات گاهی حتی موجب خارج شدن بانوان از دنیای هنر موسیقی می شود. ولی اگر بانوان بدانند امیدی هست و از آنها پشتیبانی می شود، کارهای بهتری ارائه خواهند داد و تلاش بیشتری برای رقابت با هنرمندان مرد خواهند کرد.
به او می گوییم که امسال در میان ۹۰ اجرای جدول برنامه های جشنواره موسیقی فجر، پنج اجرای بانوان داریم. آیا این تعداد باتوجه به بضاعت موسیقی بانوان کافی است؟ پاسخ می دهد: نه بسیار کم است؛ چون هنرمند زن زیادی در ایران فعالیت می نمایند. حداقل می شد ۱۵ اجرا باشد.
«با چه دیدگاهی در جشنواره شرکت کردید؛ در شرایطی که برخی به سبب اتفاقات اخیر، جشنواره را تحریم یا اجرایشان را لغو کردند؟»
اعتقاد داشتم که همه باید در جشنواره شرکت داشته باشیم. امسال اولین تجربه حضور ما در جشنواره بود و از سویی قبل از این اتفاقات تصمیم به شرکت در جشنواره گرفتیم که پذیرفته شدیم. موسیقی عرصه حرف زدن، تبادل نظر و مراودات فرهنگی است؛ بنا بر این می خواستیم با حضور در این جشنواره کار خودرا نسبت به دیگر گروه های جشنواره محک بزنیم، با هنرمندان شهرهای دیگر و بین الملل آشنا شویم و با دیگر گروه های داخلی حتی کار نماییم.
او درانتها می گوید: تحریم کردن کار درستی نیست و موجب می شود که بهترین ها عرصه را خالی کنند و جای آنها با افراد مناسبی پر نشود. می توان با زبان هنر بسیاری از گرفتاری ها و مشکلات مردم و جامعه را عنوان نمود.
به گزارش پیلانو به نقل از ایسنا، اعضای گروه «چریکه سنه» شامل لعیا طبیبی نوازنده کمانچه، شیبا صادقی نوازنده تار، روژینا وحیدی پور نوازنده دف، مونا مولایی نوازنده دهل و دایره، شادی غلامی خواننده، آزیتا ابراهیمی همخوان هستند و شرمین زرنشان نوازنده سنتور، قانون و سرپرست گروه است.

منبع: