نظر محسن چاوشی درباره شهریار

به گزارش پیلانو محسن چاوشی خواننده موسیقی پاپ به مناسبت سالروز درگذشت شهریار، یادداشتی در روزنامه «ایران» منتشر نمود.

به گزارش پیلانو به نقل از ایسنا، در این یادداشت آمده است: «آشنایی من با شهریار، نمی دانم دقیقاً از چه سالی و چه سنی آغاز شد. اما این را می دانم که غزل های وی و چند شاعر غزل نویس معاصر دیگر مثل منزوی همیشه ورد زبانم بوده و بیت هایی درخشان از آنها زمزمه زبانم.

از همان روزهای آغاز به کار همیشه این علاقه در من بود که بالاخره به فراخور حال و بال روزها و روزگارم، شعرهایی از شهریار را که با آن قرابت و نزدیکی داشتم بخوانم و منتشر کنم که این اتفاق بالاخره افتاد و دیدم شهریار کسی است که می خواهم در کنار شاعران دیگر، غزل هایش را در آلبومی که به هزار امید به انتشار سپرده بودم تا بعنوان نخستین آلبوم رسمی ام منتشر شود، داشته باشم.

همه چیز خیلی سریع صورت گرفت و فرایند آماده سازی آلبوم هم آنطور که باب میل من بود طولانی مدت نبود تا بتوانم با وسواس رو آن کار کنم.

با این همه آلبوم آماده شد و با دو شعر از شهریار یعنی «ستمگر» و «من خود آن سیزدهم» رفت تا مجوز بگیرد اما این مجوز هیچگاه صادر نشد تا سال ۹۱ که نه بعنوان نخستین آلبوم رسمی، بلکه بعنوان ششمین آلبوم منتشر گردید و شعر شهریار هم نام آلبوم بود.

عاطفه، اندوه و از سویی صمیمیت و ساختار قوی و منسجمی که وی در غزل هایش دارد، برای من همان چیزی است که از شعر می شناسم و دوست دارم.

هنوز هم شهریار یکی از شاعران مورد علاقه من است و سطرهایی از شعرهای او گاه گداری که به ذهنم می آید زمزمه ام می شود.

شوریدگی شهریار و عشقی که در رگ و پوست زندگی او بود و تا آخر عمر دست از سر و دلش برنداشت و از او شاعری واقعی می سازد که هر کلمه ای که می نویسد انگار از عمق جان و وجود رنجورش برمی خیزد.

شعر شهریار مانند شعر هیچ شاعر دیگری نیست و او جایی ایستاده است که فقط و فقط مخصوص خود اوست. جهان ادبیات ایران، کهکشان های عظیم، باشکوه و بی نظیر فراوانی دارد که هر کدامشان جایی ایستاده اند، مقتدر و دل فریب با خصوصیات و شاخصه های خاص خود.

شهریار هم یکی از آن هاست که شعر شاخص کم ندارد.»