مینا افتاده: برای جوانان کشورم نگرانم چه تفاوتی میان نوازندگی خانم و آقا وجود دارد؟
به گزارش پیلانو مینا افتاده یکی از بانوان موسیقی ایران است که بیشتر به واسطه معلم بودنش شناخته می شود؛ به رسم و ذات همین معلم بودن هم بزرگترین دغدغه اش در موسیقی به جوان ها برمی گردد و می گوید: من بیشتر از هرچیز نگران جوان ها هستم که می بینیم با چه علاقه ای به این سمت می آیند اما نمی توانند کار خویش را عرضه کنند.
این مدرس موسیقی در گفتگو با ایسنا از نگرانی هایش درباره تأمین شغل هنرجویان موسیقی سخن می گوید و اظهار می کند: دانشجویان موسیقی در مقطع کارشناسی و کارشناسی ارشد بیکار هستند؛ در حالیکه همه آنها باید روی صحنه اجرا داشته باشند اما امکانش نیست و مجبورند برای تأمین معاش به تدریس در آموزشگاه های خصوصی روی بیاورند.
او ادامه می دهد: به نظرم فرهنگسراهای متعلق به شهرداری می تواند برای تدریس کلاس های موسیقی از دانشجویان استفاده کنند اما به علت اینکه می خواهند هزینه کمتری برای معلم بپردازند از افرادی استفاده می نمایند که سه، چهار سال سابقه نواختن ساز دارند و اینگونه آموزش آنها از حالت آکادمیک بیرون می آید. چندی قبل با شورای شهر تهران جلسه ای بود که در آن جلسه از اضافه کردن بخش سرود به مدارس صحبت شد؛ اینگونه بازهم آموزش و پرورش می تواند از فارغ التحصیلان موسیقی برای این بخش ها استفاده نماید.
این نوازنده سنتور دغدغه خویش را برای موسیقی اینگونه بیان می کند: من بیشتر نگران جوان ها هستم. می بینم با چه علاقه و توانمندی به سمت موسیقی آمدند اما نمی توانند کار خویش را در ایران عرضه کنند و دست به مهاجرت می زنند؛ این در شرایطی است که اگر فضا برای عرضه هنرشان در ایران وجود داشته باشد به مراتب نسبت به خارج از کشور مخاطبان بیشتری خواهند داشت.
او درباره آموزش موسیقی می گوید: وضعیت هنرستان ها خوب است و دروس تا حدی که هنرجو را به دیپلم برسانند به درستی انتخاب شده اند؛ البته این را نمی گویم چون خودم در هنرستان تدریس می کنم. جذب دانشجوی موسیقی مشکل دارد چونکه ابتدا امتحان بخش عمومی را می گیرند بعد بخش تخصصی را. اینگونه امکان دارد افرادی که سطح تخصص پایین تری دارند اما در بخش عمومی قوی تر بوده اند به دانشگاه ها راه پیدا کنند. من خیلی از اساتید دانشگاه ها را می بینم که از نبود تخصص در دانشجویانشان ناراحت هستند و مجبورند در سطحی تدریس کنند که از سطح هنرستان هم پایین تر است.
افتاده اضافه می کند: درباره آموزشگاه های خصوصی هم باید بگویم دستشان رسیده و به هرکسی مجوز دادند. از طرفی هیچ نظارتی از نظر کیفی بر آموزش این آموزشگاه ها نیست. این مراکز هم تلاش در جذب شاگرد دارند ازاین رو رویکرد خویش را به سمت موسیقی عامه پسند می برند که از حالت آکادمیک خارج می شود.
او درباره گرایش به سمت موسیقی پاپ در جوان ها اظهار می کند: در همه جای دنیا هنر عامه پسند و پاپ مخاطب بیشتری دارد. اما تربیت فرهنگی باید از رادیو و تلویزیون شروع شود. وقتی تلویزیون آن برنامه های سطحی را پخش می کند چه انتظاری داریم؟ هنرجو رویش نمی گردد در خانواده شوپن بنوازد چون خاله و عمو خوششان نمی آید. در هنرهای دیگر هم همچنین است. هدایت درست این موارد، فرهنگ سازی می خواهد. این فرهنگ سازی باید با کمک جامعه، رسانه و ارگان های مرتبط ایجاد شود.
این مدرس موسیقی در بخش دیگری از صحبت های خود درباره نوازندگی در خیابان بیان می کند: ساز زدن در خیابان کار بدی نیست؛ در همه جای دنیا موسیقی خیابانی اجرا می شود. در ایران هم من افرادی را می بینم که با کیفیت خیلی بالا در خیابان ساز می زنند؛ در میان این نوازنده ها افراد تحصیل کرده هم زیاد است. کار موزیسین عرضه کردن است؛ هنرجویان دوست دارند هنر خویش را عرضه کنند و تشویق شوند؛ باید زمینه برای آنها فراهم گردد. چرا آنها نباید دوست داشته باشند که فستیوال موسیقی خیابانی داشته باشیم؟
وی همینطور به محدودیت های موسیقی برای خانم ها اشاره می کند و می گوید: چه تفاوتی میان نوازندگی یک خانم و یک آقا روی صحنه وجود دارد؟ در بخش هایی از ایران با وجود مجوز ارشاد و اماکن، خانم ها اجازه نوازندگی روی صحنه را پیدا نمی کنند. انجام هر کاری برای خانم ها مشکل تر از آقایان است بخصوص فعالیت در حوزه موسیقی. امیدوارم به نقطه ای برسیم که این قضایا به راحتی حل شود.
به گزارش پیلانو به نقل از ایسنا، مینا افتاده متولد ۱۳۳۳ در تهران نوازنده سنتور و موسیقی دان ایرانی است. او که شاگرد هنرمندانی مانند حسین دهلوی، فرهاد فخرالدینی، فرامرز پایور، مصطفی کمال پورتراب و… بوده، سال هاست در هنرستان موسیقی مشغول به تدریس است. امسال در جشن صدسالگی هنرستان موسیقی تهران و جشن سالیانه خانه موسیقی از این هنرمند تقدیر گردید.
