مشکلات نخستین اجرای شب پنجم رودکی در جشنواره موسیقی فجر
پیلانو: سالن رودکی که همچون سالن های کنسرت سی و چهارمین جشنواره موسیقی فجر است، امسال در حالی از مهمانان خود میزبانی کرد که با مشکلات آکوستیک و بی نظمی بالایی روبرو بود. این مشکلات به شب پنجم هم کشیده شد و می توان گفت تقریباً سبب خراب شدن نخستین اجرا در شب پنجم جشنواره شد.
به گزارش پیلانو به نقل از ایسنا، گروه آوازی تهران به رهبری میلاد عمرانلو در حالی در پنجمین شب جشنواره به روی صحنه رفت که از همان اول مشکلات آکوستیک سالن تلاش در خراب کردن اجرای آنها داشت. این گروه که حدود ۱۰ تا ۱۵ خواننده داشت در قطعات اول کارهایی کلاسیک از باخ، بتهوون و … را اجرا کرد.
البته همانطور که گفته شد قطعه اول به علت مشکلات زیاد سالن و مناسب نبودن آکوستیک آن برای چنین اجرایی از کیفیت خیلی کمی برخوردار بود. با این وجود قطعه دوم شروع بهتری داشت. خوانندگان، در این قطعه که به زبان ارمنستانی بود به گونه ای لغات را در خواندن خود بیان می کردند که انگار در حال خواندن یک ترانه فارسی هستند.
همینطور هربار یکی از بلندگوها قطع می شد و یا صدایش خیلی بلند می شد، در صورتیکه صدای اجرا کنندگان باید همزمان از بلندگوها پخش می شد.
زمان زیادی از اجرا نگذشته بود که مشکلات سالن رهبر گروه را کلافه کرد و او ضمن خوشامد گویی به تماشاچیان بیان کرد: «شاید متوجه شده باشید که آکوستیک سالن برای این نوع اجرا مناسب نمی باشد ولی با این وجود اجرایمان را در این سالن قرار دادند و ما هم چاره ای جز قبول کردن نداشتیم. البته همکارانمان تلاش زیادی کردند که مشکلات آکوستیک سالن را برطرف کنند ولی نقص های سالن همچنان به قوت خود برپا هستند.»
البته می توان اظهار داشت که علاوه بر مشکلات آکوستیک سالن که گاهی اوقات سبب گوش خراش بودن صدای کنسرت می شد، خود گروه آوازی هم در مراحل اولیه اجرا بدون نقص نبود و این نکته به مورد قبول نبودن اجرا دامن می زد. به گونه ای که در بعضی بخش ها به نظر می رسید صدای خوانندگان و اجراکنندگان با یک دیگر هماهنگ نیست. با این وجود صدای خوب خوانندگان اصلی زن گروه مقداری از نقص های این کار را می پوشاند.
با رسیدن به اجراهای فولکوریک آذربایجان هماهنگی اعضای گروه افزایش یافت و این دفعه توانستند رضایت بیشتری از تماشاچیان بگیرند. گرچه که همچنان مشکلات آکوستیک سالن سبب می شد کیفیت واقعی اجرا معلوم نشود.
بعد از آخر این اجراها آنتراک ۱۵ دقیقه ای آغاز شد و گروه آوازی باری دیگر به روی صحنه آمدند و قطعه ای انگلیسی زبان را اجرا کردند. می توان اظهار داشت که در این اجرا مشکلات آکوستیک سالن کمتر دیده می شد و خوانندگان در بیان و تلفظ ترانه های انگلیسی مهارت بالاتری داشتند.
البته گاهی اوقات هم نقص های سالن به گونه ای بود که احساس می شد اجرا کنندگان در بعضی از بخش ها خارج از نت می خوانند، چون که صدای آنها مدام بالا و پایین می رفت.
در بخش دوم قطعه ای معروف به نام «بسامه موچو» که ترانه ای مکزیکی به زبان اسپانیایی است، اجرا شد. این دفعه هم خوانندگان به گونه ای خواندند که انگار تلفیقی از کلمات فارسی و اسپانیایی را بیان می کردند. همینطور حین این اجرا صدای یکی از خوانندگان اصلی زن قطع و وصل می شد و میکروفون او برای مدتی کاملاً از کار افتاد و لحظاتی برای درست شدن میکروفون سپری شد.
عمرانلو باری دیگر بیان کرد: «زمانی که به ما اعلام نمودند اجرای ما ساعت شش و نیم روز یک شنبه است گمان نمی کردم خودم هم بتوانم برای اجرا برسم ممنونم که به تماشای اجرا ما نشستید. یکی از نکات اصلی کار ما متأسفانه یا خوشبختانه صداست که اینجا از آن لحاظ مشکلات زیادی داشتیم.»
همینطور در ادامه قطعه «آنجا خواهم بود» به زبان انگلیسی با کیفیت خوبی اجرا شد ولی دوباره حین اجرا میکروفون آن خواننده زن گرفتار مشکل شد و صدای او حین خواندن به یک باره بالا رفت. با این وجود این قطعه هم توانست رضایت تماشاچیان را کسب کند.
قطعه یکی مانده به آخر از فیلم صاحب اسکار به نام «لالا لند» و «گیمه گیمه» هم به خوبی اجرا شد و تشویق زیادی از جانب تماشاچیان دریافت کرد.
همینطور در انتها به علت تشویق ها و حمایت های زیاد تماشاچیان یک قطعه اضافی خارج از برنامه به منظور تشکر از مخاطبان اجرا شد.
