بررسی پشتیبانی از هنرمندان
به گزارش پیلانو یک هنرمند فعال در رشته شیشه گری با طرح چند پرسش درباره صنایع دستی، به نقد برخی سیاست های در رابطه با این حوزه پرداخته است.
هیاس حسینی در گفت وگو با ایسنا، درباره ارزیابی اش از جلسه ای که معاونت صنایع دستی برای برگزاری سی امین نمایشگاه صنایع دستی با هنرمندان گذاشت، توضیح داد: من بعنوان یک هنرمند از انتخاب پویا محمودیان بعنوان معاون صنایع دستی خوشحال شدم چونکه معتقدم او فرد پاکدستی است و همیشه به صحبت های هنرمندان گوش داده است اما این ها شروط کافی و لازم برای معاون صنایع دستی نیستند.
او با اشاره به اینکه ما انتظار داریم معاون صنایع دستی از مشاوران جوان تری در این حوزه استفاده نماید، اظهار داشت: صنایع دستی ما از این رنج می برد که ما هیچ وقت نتوانستیم تجزیه و تحلیل درستی درباره آن داشته باشیم. اصلا صنایع دستی چیست و چه چیزی را می توان صنایع دستی دانست. آیا می توانیم صنایع دستی خویش را با تعابیر امروزی تطبیق دهیم؟ یا کافی است که از همان تعریف گذشته یعنی کسی که کار گذشتگان را با دست تکرار می کند، استفاده کنیم؟ در حالیکه در دنیای امروزی نقش اصلی را خلاقیت و نوآوری ایفا می کند.
این هنرمند افزود: صنایع دستی تنها کار دستی نیست، بلکه یکسری احساسات، عواطف و اندیشه های جدید را به مخاطب القا می کند. امروزه طراحی، دانش هنرمند، نوع نگاه و ارتباطی که او با مواد اولیه برقرار می کند و افکاری که می خواهد بیان کند با مواد اولیه ابراز می گردد. هنر به هیچ وجه یک کار فردی محسوب نمی گردد بلکه یک کار جمعی است. زمانی که مخاطبان یک اثر هنری را می بینند به این نتیجه می رسند که جامعه به رشدی رسیده که توانسته یک اثر را خلق کند. اعضای یک جامعه به خود می بالند که توانسته اند اثری داشته باشد که نتیجه تفکر جمعی جامعه است.
حسینی با اشاره به اینکه در جلسه ای که روز شنبه (۲۰ مرداد ماه) در سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری برگزار شد، فرصت نشد که هنرمندان تمام صحبت های خویش را مطرح کنند، اضافه کرد: من و هنرمندان دیگر در حوزه شیشه از معاون صنایع دستی می خواهیم که درباره مشاوران خود تجدید نظر و از نیروهای جوان استفاده نماید. معاون صنایع دستی بارها اعلام نموده است ما پول می گیریم تا برای هنرمندان کار نماییم. این حرف به ما اجاز می دهد تا معاونت را نقد و درخواست هایمان را مطرح نماییم.
او با اشاره به اختیاراتی که بعضی از پرسنل معاونت صنایع دستی دارند، اظهار نمود: وقتی تعاریفی برای صنایع دستی مشخص نمی باشد، تعریفی هم برای پرسنلی که در معاونت کار می کنند، مشخص نمی باشد. آیا با وجود تعداد زیادی از هنرمندان، پرسنل صنایع دستی این اجازه را دارند که کارهای خودشان را در نمایشگاه ها و جشنواره ها عرضه دهند؟
این هنرمند اظهار داشت: برای چهارمین بار مقرر است اتفاقاتی در استان تهران بیفتد و یکسری می خواهند مرکز شیشه راه اندازی کنند. قبل از این، راه اندازی چنین مرکزی سه بار پیش رفت و با شکست مواجه شد! آقای میرزالو ـ مدیرکل توسعه و ترویج ـ برای دومین بار این کار را به کمک همکارانش انجام داد. اگر این کار با شکست مواجه شده است چرا برای چندمین بار باید تکرار شود؟ و اگر موفق بوده چرا همان را گسترش ندادند؟
حسینی بیان کرد: پیش از اینکه حرکت چهارمی اتفاق بیفتد می خواهیم برای ما هنرمندان شیشه گر مدرن که خیلی از ما خارج از ایران درس خوانده ایم، درباره این مورد روشنگری و شفاف سازی شود. چه موانعی پیش آمده که اقدامات گذشته جهت راه اندازی کوره های شیشه گری به نتیجه نرسید؟ آیا اشتباهاتی در کار بوده است؟ چرا کوره ها گوشه ای از موزه آبگینه افتاده است و از آن هیچ بهره برداری نمی شود؟
او به بخش دیگری از صحبت های معاون صنایع دستی با هنرمندان درباره شرکت در نمایشگاه های خارجی اشاره نمود و اضافه کرد: خانم محمودیان در این باره اعلام نمود هنرمندانی می توانند در نمایشگاه های خارج از کشور شرکت نمایند که خودشان توانایی تامین وثیقه برای دریافت ویزا و تامین هزینه های مالی این کار را داشته باشند. ما نمی دانیم حمایت معاونت صنایع دستی کجاست؟ کجا شروع و چه موقع تمام می شود؟ اصلا حمایت مادی است یا معنوی؟ اگر کسی واقعا هنرمند است پس می توان تشخیص داد که او توانایی معرفی و انتقال آداب و فرهنگ ایران را در نمایشگاه های خارجی به دنیا دارد.
این هنرمند اعلام نمود: آیا سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری نمی تواند پشتیبان یک هنرمند باشد و برای او ویزا بگیرد؟ تمام دنیا چنین کارهایی را برای هنرمندان کشورشان انجام می دهند. بعید می دانم هنرمندی در ایران تاکنون از چنین موقعیتی بهره مند شده و از آن سوء بهره برده باشد. اگر هم چنین اتفاقی افتاده است به ما بگویند که به این دلیل نمی توانند چنین حمایتی از هنرمند داشته باشند.
حسینی با اشاره به اینکه بالاخره یک روز باید برای هنرمندان صنایع دستی مشخص شود که این سازمان چه حمایتی می تواند از آنها داشته باشد؟ اظهار داشت: بیمه هنرمندان صنایع دستی قطع شد و من همیشه در این زمینه منتقد دوطرفه بودم چونکه از جانب هنرمندان هم سوء استفاده شد و کسانی از این بیمه استفاده کردند که شایستگی آن را نداشتند و هنرمند نبودند. در کارگاه های شیشه از نگهبان گرفته تا کارگر صفر همه بیمه صنایع دستی شدند و این اشتباه بزرگی بود که هنرمندان انجام دادند و این کار هیچ وقت نقد نشد. از طرفی دولت به این مورد دقیق نگاه نکرد و به یک باره بیمه هنرمندان را قطع کرد و سال هاست که هنرمندان صنایع دستی به این مورد اعتراض دارند و هیچ اتفاقی هم نمی افتد و همچنان مسئولان وعده می دهند.
او بیان کرد: خیلی خوب است که معاونت صنایع دستی برای چگونگی برگزاری نمایشگاه صنایع دستی جلسه ای با هنرمندان برگزار می نماید. درست است که خانم محمودیان اخیرا معاون صنایع دستی شده است و ما هم این مورد را درک می نماییم اما باید نقد هم داشته باشیم تا پیش برویم. نقد ما دلسوزانه است. کسی که نقد می کند راهکار دارد اما کسی که غر می زند هیچ راهکاری ندارد.
این هنرمند اظهار داشت: من بر مبنای دانش ۲۰ ساله از هنری که انجام می دهم، احساس می کنم که نقد انجام می دهم که البته امکان دارد اشتباه هم باشد. به قول بزرگمهر همه چیز را همگان دانند و همگان هنوز از مادر زاده نشدند. ولی با برگزاری جلسه ای که بیشتر از ۱۰ روز به افتتاح نمایشگاه صنایع دستی مانده است هم اتفاق خاصی نخواهد افتاد چونکه در این مدت زمان کم آنقدر معاونت درگیر برگزاری نمایشگاه است که بعید می دانم بتواند از نظر هنرمندان استفاده نماید. برگزاری این نمایشگاه حداقل به سه یا چهار ماه زمان نیاز دارد. امیدواریم در نمایشگاه های بعدی با یک تیم جوان تر و پاکدست خیلی زودتر از مدت زمان این دوره، از نظر و مشارکت هنرمندان در این زمینه استفاده کنند.